Bitwa pod Małujowicami. Starcie zbrojne, które zmieniło historię Śląska

Adrian Gajewski
Adrian Gajewski
Natarcie piechoty pruskiej
Natarcie piechoty pruskiej wikipedia
Prusacy pragnęli utrzymać opanowany w kampanii zimowej 1740/1741 Śląsk. Jednak ich oczekiwaniom przeciwstawiła się Austria, która gromadziła siły do podjęcia ofensywy wiosennej.

PRZYGOTOWANIA

Prusy spodziewały się ofensywy austriackiej dopiero w maju, natomiast cesarska armia gen. Neipperga wkroczyła na Śląsk już pod koniec marca, co dało im dużą przewagę, ponieważ Prusacy nie byli jeszcze na ten atak przygotowani. Sprzyjało im również rozproszenie pruskich wojsk, jednak ich udane skoncentrowanie umożliwiła w głównej mierze powolność działań Neipperga, który skierował najpierw wojska na oblegane przez Prusaków Brzeg oraz Nysę, a następnie także Oławę, do której zresztą już nie dotarł. Natomiast Fryderyk, który odnotował kolejny sukces po kapitulacji Głogowa, obawiając się o zagrożenie, uznał za konieczność rozbicie sił Neipperga w bezpośredniej walce.

DZIAŁANIA WSTĘPNE

10 kwietnia 1741 roku Prusacy zaskoczyli przeciwnika. Już rano podeszli pod pozycje Austriaków zajmowane we wsiach pod Brzegiem (Małujowice, Zielęcice i Psary). Z atakiem jednak zwlekano, co spowodowało, że Neipperg mógł ustawić w szyku większość swoich oddziałów. W momencie rozpoczęcia walki, naprzeciw sobie stanęło 18 tysięcy Austriaków oraz 22 tysiące Prusaków. Ci pierwsi mieli przewagę w kawalerii, drudzy w artylerii. Obie strony przyjęły klasyczny w tamtym czasie szyk dwulinowy z piechotą w centrum i kawalerią na skrzydłach. Ważną dla bitwy decyzją było wzmocnienie szyku pruskiej kawalerii trzema grenadierskimi batalionami piechoty.

BITWA

Sama bitwa rozpoczęła się ostrzałem austriackiej kawalerii przez ciężką artylerię Prusaków, a chwile później jeszcze ruszyła piechota na linie austriackie. Następne słowo należało jednak do Austriaków, którzy rzucili się do nagłej szarży na rozkaz gen. Von Römera i udało się rozbić oddziały kawalerii Prusaków. Następnie wobec kryzysowej sytuacji feldmarszałek Kurt Christoph von Schwerin skłonił króla Prus do opuszczenia pola bitwy i sam przejął dowodzenie.

Sytuacja została opanowana przez Prusaków, których piechota skutecznie oparła się następnemu natarciu piechoty austriackiej. Dodatkowo po uporządkowaniu pruskich szyków, von Schwerin natarł masą piechoty z lewego skrzydła, gdzie wcześniej jego słabsza kawaleria powstrzymała jazdę Austriaków, wykorzystując osłonę Strumienia Pępickiego. Przewaga Prusaków była coraz bardziej widoczna i około godziny 18.00 Neipperg w obawie o dalsze straty dał rozkaz do odwrotu, jednocześnie przyznając się do porażki. Jednak pościg Prusaków nie wchodził w grę z uwagi na wyczerpanie oraz silną moc osłonową austriackiej kawalerii. Warto jednak podkreślić, że pomimo zwycięstwa Prusaków, przeciwnik nie został jednak doszczętnie rozbity, a co więcej, finalnie zwycięzcy ponieśli większe straty.

PODSUMOWANIE I NASTĘPSTWA

Bitwa pod Małujowicami jest uznawana za punkt zwrotny w historii Europy Środkowej, ponieważ wojska pruskie pierwszy raz pokonały armię habsburską, co było tak naprawdę początkiem ich mocarstwowości. Ponadto bitwa stała się także jednym z najbardziej pamiętnych wydarzeń w historii śląskich ziem, a jej doraźne skutki polityczne wyraziły się w niedługim powstaniu antyhabsburskiej koalicji, gdy do zwycięskich Prus dołączyły Francja, Bawaria, Saksonia i Hiszpania.

emisja bez ograniczeń wiekowych
Wideo

Powrót reprezentacji z Walii. Okęcie i kibice

Dołącz do nas na Facebooku!

Publikujemy najciekawsze artykuły, wydarzenia i konkursy. Jesteśmy tam gdzie nasi czytelnicy!

Polub nas na Facebooku!

Kontakt z redakcją

Byłeś świadkiem ważnego zdarzenia? Widziałeś coś interesującego? Zrobiłeś ciekawe zdjęcie lub wideo?

Napisz do nas!

Polecane oferty

Materiały promocyjne partnera
Wróć na nto.pl Nowa Trybuna Opolska