Budowa technogigantów była pasją. Teraz - sposobem na życie

Jeden z Predatorów trzyma miecz. Sebastian Kucharski (lat 42) zrobił Predatora jakieś 4 lata temu, ale jego broń o wiele wcześniej, gdy miał 12 lat. Już jako dziecko chodził bowiem na złomowiska i szukał “skarbów”. Wówczas skarbem okazał się kawał grubej wąsko przyciętej blachy. Chłopak wziął go do domu, wykombinował dużo papieru ściernego i przez pół roku szlifował tym papierem blachę, aż otrzymał ogromny miecz Wtedy był to miecz samuraja. Teraz - gigantycznego robo-samuraja.

- Gdy byłem dzieckiem, nie wiedziałem, że są szlifierki, zresztą raczej bym nie dał rady jej użyć. Więc zdarłem skórę szlifując miecz papierem ściernym - wspomina.

Miecz musiał mieć odpowiednio wyglądającą rękojeść, więc aby uzyskać właściwy efekt Sebastian dyskretnie wymontował ozdobne i dość pokaźne kółko jednego z kwietników przy wejściu do domu.

- Mama do tej pory nie wie, gdzie się podział element jej kwietnika - zapewnia mężczyzna - No chyba, że teraz dowie się z Nowej Trybuny Opolskiej…

Zresztą, może i nawet mama zauważyła, z czego jest miecz, ale nic nie mówiła.

- Myślę, że w głębi duszy podobało jej się, że mam jakąś konkretną pasję, że się nie nudzę - mówi twórca robotów.

Metal zawsze go pasjonował (podobnie jak filmy science fiction). Jest nawet z wykształcenia specjalistką od obróbki metalu. Nigdy jednak nie pracował w tym fachu, założył firmę budowlaną i całe tygodnie lub miesiące jeździł do pracy - albo za granicę, albo w Polsce.

Stara miłość do metalu nie rdzewiała. Wciąż dawała o sobie znać i Opolanin ciągle - jak sam mówi - dłubał w złomie. Wykonał fikuśny płot, a to jakiś stolik...

Fascynacja filmami science-fiction, poczynając od Obcego, przez Star Wars, po Terminatory i inne - sprawiła, że Sebastian znał na pamięć wygląd wszelkich bojowych maszyn oraz humanoidalnych potworów.

A na złomowiskach wciąż znajdował elementy, które idealnie składały się w kształt robotów.

W grudniu 2011 roku pan Sebastian zaczął w garażu budować swego pierwszego Predatora. W połowie kolejnego roku ‘predi” był już gotowy i dostał do ręki ów samurajski miecz z czasów dzieciństwa.

Łącznik to miejscowość między Prószkowem a Prudnikiem, widać z niej już Góry Opawskie. Wśród tabliczek wskazujących jak dojechać do pobliskich wsi oraz nazwy ulic, znajduję i taką z dziwnie brzmiącym napisem: Fabryka Robotów.

Fabryka to miejsce na skraju wsi. W przebudowanych pomieszczeniach gospodarczych właściciel prezentuje kilkanaście zrobionych przez siebie robotów i robo- gadżetów. Czego tu nie ma?! Droidy, myśliwce TIE z Gwiezdnych Wojen, Predator, Terminator, Ksenomorf.

W tym towarzystwie są też… Minionki - tyle, że nie żółte jak w filmie. Ich ciała nabrały tu metalicznego koloru. A tak poza tym - jak żywe. Podobnie zresztą jak inne, roboty. Wielkie - na 2-3 metry. Niczym wyciągnięte z planu filmowego.

Bumblebee (Predator) był dla potrzeb filmowych wykonany z chevroleta. Ten z garażu Sebastiana ma w sobie podzespoły z układu sterowania autkiem dla dzieci, ale i wahacze i siłowniki znalezione na złomowisku, między innymi z bmw i naszego swojskiego maluszka, czyli fiata 126 p. W sumie chyba ze sto części z około dziesięciu samochodów.

Jego kolega - równie wielki - świeci się na czerwono, rusza głową i rękami, gdy podłączy się go do akumulatorka (także z odzysku). Uwagę zwracają dwa zielone elementy - to zapięcia od nart, również wygrzebane na złomowisku.

Podobnie drugie życie zyskały zaciski hamulca, obecnie sprawdzają się jako predatorska dłoń.

- Wykorzystuję także inne złomowe materiały - wyjaśnia pan Sebastian. - Błotniki, korbowody, łożyska, felgi, pręty zbrojeniowe, butle gazowe...

Element fotela sprawdził się np. jako naramienna broń.

Sebastian nawet nie zauważył jak szybko pasja zdominowała jego życie. Często w garażu, przy pracy nad kolejnym monstrualnym metalowym ciałem, nie zauważał kiedy nastawała noc, potem świt. Na wybudowanie kroczącej maszyny szturmowej (znanej ze Star Wars-ów) poświęcił ponad 100 godzin. Na wybudowanie myśliwców (z tej samej serii filmowej) - niemal 100 godzin. Na Predatory po 140-160 godzin. Spawanie, szlifowanie, wycinanie blachy... Praca ciężka i misterna jednocześnie. Często wykonywana “na wysokości” czyli na drabinie, bo przecież roboty mają nawet po trzy metry.

- W końcu przebudowałem pomieszczenia gospodarcze, by urządzić tu wystawę. Mam plan, że ekspozycja będzie jeszcze większa - mówi.

Kto sądzi, że pasja pana Sebastiana to jedynie zabawa dużego chłopca, który zamiast figur z klocków lego chce mieć większe robo-potwory - ten się myli.

Działalność nazywa się sculptures in scrap lub scrap sculptures - tworzenie rzeźb ze złomu. I jest coraz bardziej popularną na świecie dziedziną sztuki .

Gdy mieszkaniec Łącznika zaczął wrzucać zdjęcia swych gigantycznych dzieł do sieci - został zauważony przez miłośników gatunku, którzy kontaktowali się z nim przez internet. Posypały się gratulacje, “lajki” i - ... zamówienia.

- Na przykład dla firm, szczególnie z branży motoryzacyjnej czy metalurgicznej, wytwarzane przeze mnie przedmioty i rzeźby okazały się bardzo interesujące jako forma reklamy - mówi. - Na targi warto pojechać z taką kilkumetrową figurą, bo ona zawsze przyciąga uwagę zwiedzających. Przed siedzibą firmy też można postawić taką figurę. Niedawno dostałem zdjęcie jednego z moich potworów, które stoją na... Krupówkach- mówi.

Sztuka i internet nie znają granic. Posypały się więc też zamówienia spoza kraju, a nawet spoza Europy. Do Dubaju najczęściej zamawiane są repliki kosmicznych myśliwców. Rumuni zamawiają R2-D2, czyli słynnego ze Star Wars robota naprawczego, droida o bardzo „człowieczych” cechach charakteru, takich jak wszędobylskość, ciekawość, roztrzepanie, na dodatek przywiązanego do ludzkich a także droidalnych przyjaciół.

Ceny za roboty są rożne - w zależności od wielkości, zużytego materiału, poświęconego na ich wybudowanie czasu i - ewentualnie - spełnionych życzeń specjalnych. Niektóre kosztują kilkaset złotych, inne wyceniane są na kilka a nawet kilkanaście tysięcy.

- Moja najnowsza życiowa decyzja to rezygnacja z firmy budowlanej. Próbuję utrzymać siebie i rodzinę ze swej pasji - mówi Sebastian. - Uruchomiłem wystawę - na razie skromną, ale są plany rozwoju.

Poza ogromnymi robotami w garażu powstają też mniejsze przedmioty - motocyklowe i samochodowe figury, koń mechaniczny i kilka innych drobiazgów, takich jak pendrajwy, podstawki do książek.

- Zacząłem też malować w metalu. Przy okazji prac nad robotami, zauważyłem, że na metalach - po cięciu ich- powstają różnokolorowe smugi oraz faktury. Postanowiłem to wykorzystać. To dopiero moje początki. - mówi pan Sebastian.

Najnowszy projekt twórcy Fabryki Robotów to auto Batmana. Projekt już jest odpowiednio zeskalowany. Jest też wstępny kosztorys (na minimum 100 tys. zł) oraz spi s potrzebnych materiałów. Większość - jak zwykle - będzie trzeba wygrzebać na złomowisku. Potrzebne są też pewne wyjątkowe elementy, które trzeba po prostu kupić: - Na przykład opony, każda kosztuje 8 tysięcy, a ma być ich sześć: dwie sportowe a cztery terenowe.

- Auto, które wybuduję będzie miało długość około 6 metrów i będzie jeździło! Chociaż - po wąskich ulicach - raczej z trudem - zapowiada twórca monumentalnych robotów.

Warto wiedzieć, że jeden z oryginalnych batmobili, którym jeździł Adam West wcielający się w rolę Człowieka Nietoperza, w serialu telewizyjnym z lat 60-tych, został sprzedany za 4.2 mln dolarów.

Fabryka Robotów jest też polecana jako opolska atrakcja turystyczna. Na stronie www.visitopolskie.pl czytamy: Powstała z pasji tworzenia niesamowitych rzeczy z początkiem 2012 roku. Na początku hobbistycznie. Z czasem jednak zebrała w okół siebie sporą rzeszę fanów (...). W 2016 roku została udostępniona zwiedzającym jako nietuzinkowa atrakcja turystyczna. Możecie tu znaleźć sporo ciekawych postaci z filmów oraz bajek wykonanych ze stali. Głównym materiałem z jakiego powstają figury jest złom samochodowy.