Collegium Medicum – Alleluja i do przodu

Stu lekarzy od nowego roku akademickiego kształci Uniwersytet Opolski. W środę uroczyście otworzyliśmy lśniący nowością gmach Collegium Medicum. Piszę „otworzyliśmy”, był to bowiem projekt całego regionu, w którym ponad podziałami i pod skrzydłami wyższej uczelni uczestniczyły: rząd, samorząd, środowisko lekarskie i wiele innych branż. Szefowie projektu podkreślali, że opolska medycyna ciągle jest w budowie. Że w środę wybrzmiał mocny, ale dopiero pierwszy akord.

Sądzę, że tylko takie, pełne pokory podejście pozwoli nam powiedzieć za parę lat, że przedsięwzięcie okazało się sukcesem opolskich pacjentów. Bo ostatecznie to dla naszego dobra ten cały wysiłek. W kraju są lepsze i gorsze wydziały medyczne i wielkość miasta nie jest jedynym kryterium sukcesu. Kluczem do powodzenia naszej medycyny będzie mocna praca nad poziomem edukacji przyszłych lekarzy, rozwój naukowy opolskich medyków, ale także otwarcie się środowiska medycznego na fachowców spoza regionu.

Rzecz jasna, na jakość polskiej i opolskiej medycyny przemożny wpływ mają decyzje kolejnych rządów, którym praktycznie od ćwierć wieku nie udaje się istotnie poprawić sytuacji polskiego pacjenta, że wspomnę tylko o tasiemcowych kolejkach do fachowców. Ba, w tym czasie nastąpił dramatyczny spadek liczby lekarzy i pielęgniarek - w przeliczeniu na mieszkańców mamy ich najmniej w Europie. Dobrze zatem, że otworzyliśmy kolejny kierunek lekarski, ale trzeba pamiętać, że to ciągle kropla w morzu potrzeb.

Tym bardziej że młodzi lekarze z Polski wyjeżdżają. Na warszawskiej czy gdańskiej medycynie studenci masowo uczą się języka szwedzkiego, bo z góry zakładają, że tuż po otrzymaniu dyplomu wyjadą do Skandynawii. To są wszystko potężne, systemowe problemy, którym musi sprostać Polska i nasz region.

Na razie zrobiliśmy ważny krok w dobrą stronę.