Czujcie się skreśleni

Obok byłego szefa Rady Miasta Opola i obecnego radnego na liście skreślonych znaleźli się: Marcin Majszczyk i Stanisław Strzęp. Podczas wczorajszej konferencji prasowej sekretarz Rady Wojewódzkiej SLD, Tomasz Garbowski konsekwentnie unikał jasnej odpowiedzi na pytania dziennikarzy o konkretne powody tej decyzji. Tłumaczył jedynie, że członkowie SLD, także kandydaci z jego rekomendacji, muszą spełniać wyraźnie zarysowane kryteria etyczne. Jeśli - jego zdaniem - na kandydacie ciąży choćby cień niewyjaśnionego podejrzenia, że tych zasad nie spełnia, decyzja odpowiedniej instancji musi być jednoznaczna. Dla dobra ugrupowania kandydatura musi być wycofana.

Marcin Majszczyk, radny SLD:
- To co najmniej dziwne, ale o decyzji skreślenia mnie z listy radnych dowiedziałem się przypadkiem. Teraz słyszę o konferencji prasowej, podczas której sprawa została publicznie nagłośniona. Mogę powiedzieć tylko tyle - zaraz idę do posła Szteligi, żeby dowiedzieć się, jakie były motywy wycofania mnie z listy. Na pewno odwołam się do partyjnej wyższej instancji.
Jerzy Szteliga: - Decyzja o skreśleniu z listy jest decyzją polityczną. To nie wyrok sądowy, zatem nie będę nikomu składał pisemnych wyjaśnień. Przypomnę też, że zgodnie z przyjętą w SLD procedurą wyborczą, rozstrzygnięcia lokalnych instancji są ostateczne. Tak też się stało i nie ma sensu, by ci panowie ciągnęli tę sprawę.

Zarząd Wojewódzki SLD wycofał trzech kandydatów z list po - jak poinformował Garbowski - długich i ostrych sporach i w głosowaniu tajnym. Zdaniem Szteligi, cała trójka miała wcześniej wystarczająco wiele sygnałów świadczących o tym, że ich kandydowanie wzbudza kontrowersje w samym SLD.

- A to ciekawe - mówi Stanisław Dolata (członek Rady Wojewódzkiej SLD). - Kilkanaście dni temu moja kandydatura została zaakceptowana przez zarząd wojewódzki. Czy w międzyczasie zdarzyło się coś takiego, co radykalnie odmieniło pogląd kolegów z SLD na moją osobę?
Dolata ma do Szteligi żal: - Jestem dorosłym człowiekiem. Można było przyjść do mnie i powiedzieć: Staszek - twoja osoba komplikuje sytuację innym naszym kandydatom. Zrezygnuj, jeśli nie chcesz obniżyć szans wyborczych partii. Pewnie zrezygnowałbym. Nie muszę być radnym. Nie utrzymuję się z polityki. Ale o tym, że nie jestem kandydatem słyszę po raz pierwszy od pana. To mi przypomina dawne praktyki, gdy o swoim odwołaniu człowiek dowiadywał się, przeglądając poranną prasę.
Szteliga: - Zarząd podjął dramatyczną decyzję, po ostrej dyskusji. Zwyciężyła jednak zasada, którą przyjęliśmy jako fundamentalną przy tworzeniu list. Nasi kandydaci muszą być jak żony Cezara - poza wszelkim podejrzeniem. Większością głosów zarząd uznał, że trzech kolegów nie spełnia tego kryterium.
Dolata: - Zrobiłem kiedyś rzecz z punktu widzenia Szteligi niewybaczalną. Zgodziłem się - chcąc nie chcąc - kandydować na stanowisko szefa rady wojewódzkiej. Wprawdzie przegrałem z nim, ale od tego zdarzenia i od czasu odwołania mnie z funkcji szefa rady miasta wyczuwałem atmosferę nagonki na mnie. Teraz, gdy poziom kultury politycznej kilku osób stał się dla mnie jasny, zastanowię się, czy pozostać w SLD i czy niektórych kolegów nadal określać tym mianem.

W kuluarach opolskiego SLD nikt nie ma wątpliwości: Majszczykowi zaszkodziło mieszkanie, które dostał z puli miasta, później zaś miał je zamienić na dużo większe oraz - jak plotka głosi - przyspieszyć wyremontowanie budynku. Dolacie część SLD nie wybaczyła faktu bycia szefem rady nadzorczej "Dobrych Domów", budowanych w atmosferze skandalu. Stanisławowi Strzępowi Sojusz nie zapomniał, że gdy ważyły się losy SLD-owskiego prezydenta miasta, on wyszedł z sali na czas głosowania.
Dolata: - Dorabiano mi już różne niesamowite historie. Także tę, że mam córkę-biznesmena, której załatwiłem mieszkanie w "Dobrych Domach". To prawie prawda: prawie, bo nie mam córki, lecz syna, który biznesmenem nie jest, a gdy wyraził chęć kupna mieszkania w tych domach, ja zrezygnowałem z przewodniczenia radzie nadzorczej po to właśnie, by nie dawać powodu do snucia plotek.
Szteliga: - Nikt z zarządu wojewódzkiego nie podejmował decyzji o skreśleniu kolegów z lekkim sercem. Większość, która opowiedziała się za takim rozwiązaniem, uznała, że interes partii ważniejszy jest od interesu konkretnego człowieka.
Stanisław Strzęp był wczoraj nieuchwytny.