Brak tablic skutkuje od lat w raportach Rady Europy poważnym przytykiem pod adresem Danii – mówi Rafał Bartek, przewodniczący zarządu TSKN. - Ukazanie się nowego krytycznego raportu oraz uroczystości stulecia praw mniejszościowych na styku duńsko-niemieckim prawdopodobnie sprowokowały duńskie dziennikarki, by sprawdzić, jak kwestię tablic rozwiązano w Polsce. Duńscy samorządowcy tłumaczą, że od wojny minęło zbyt mało czasu. A przecież Polska, która miała znacznie trudniejszą historię wojenną, na tablice zgodziła się dawno.
Pierwsze tablice niemiecko-polskie odsłonięto w 2008 w gminie Radłów. Od tamtej pory do rejestru miejsc, w których używane są nazwy polskie i niemieckie wpisano 28 gmin w regionie. Dwie kolejne czekają na wpis. Dziennikarze z telewizji DR byli m.in. w Dębiu, gdzie w jednym miejscu ustawiono kilka dwujęzycznych tablic. Rozmawiali też m.in. z mieszkańcami Komprachcic.
- Jedna z pań w rozmowie z nimi podkreśliła, że nie ma mniejszościowych korzeni, jest z pochodzenia góralką, ale tablice jako część historii tej ziemi akceptuje – dodaje Rafał Bartek.
Goście z Danii spotkali się także z dr. Markiem Mazurkiewiczem z Instytutu Nauk o Polityce i Administracji UO.
- W Danii nie ma ogólnokrajowej regulacji – podkreśla dr Mazurkiewicz - U nas działa ustawa o mniejszościach narodowych i etnicznych i wynikające z niej rozporządzenia. Duńskie dziennikarki pytały m.in., jak częste były akty wandalizmu z powodu tablic. Powiedziałem, że parę lat temu były zamalowywane lub niszczone, ale skala tych zdarzeń nie była wielka. I trwały one krótko. Ludzie się do tablic przyzwyczaili. Polska wyznacza europejskie standardy, choć po 2015 roku proces ustawiania tablic został zatrzymany.
szkolenie wojsko
Dołącz do nas na Facebooku!
Publikujemy najciekawsze artykuły, wydarzenia i konkursy. Jesteśmy tam gdzie nasi czytelnicy!
Kontakt z redakcją
Byłeś świadkiem ważnego zdarzenia? Widziałeś coś interesującego? Zrobiłeś ciekawe zdjęcie lub wideo?
