Jak po wojnie odbudowano szpital w Oleśnie

Mirosław Dragon
Mirosław Dragon
Szpital Powiatowy im. doktora Andrzeja Mielęckiego w Oleśnie po wojnie (przy ówczesnej ulicy Marchlewskiego, dzisiaj ulica wróciła do historycznej nazwy Wielkie Przedmieście).
Szpital Powiatowy im. doktora Andrzeja Mielęckiego w Oleśnie po wojnie (przy ówczesnej ulicy Marchlewskiego, dzisiaj ulica wróciła do historycznej nazwy Wielkie Przedmieście). Mirosław Dragon
W 1945 roku dawny szpital św. Anny przy Wielkim Przedmieściu stracił swój katolicki charakter, jednak jeszcze przez długie lata pielęgniarkami były siostry zakonne franciszkanki, a do lecznicy przylegała duża kaplica.

Oleski szpital św. Anny zbudowano w latach 1858-59, w 1909 roku do gmachu dobudowano dużą kaplicę. Aż do końca II wojny światowej pacjentami opiekowały się franciszkanki, które przybyły do Olesna z klasztoru św. Maurycego w niemieckim Münster.

Kiedy 21 stycznia do niemieckiego wówczas Rosenbergu weszli Sowieci, przejęli również lecznicą.

- Gospodarzem szpitala została Rosjanka, lekarska w stopniu oficerskim - mówi Adelheid Glauer, autorka książki o historii Olesna pt. "150 lat - podróż w czasie.

Chociaż w tym dniu oleski szpital stracił swój katolicki charakter, to jednak franciszkanki zostały.
- Po prostu lecznica wciąż była zależna od sióstr franciszkanek, które sprawowały fachową opiekę nad pacjentami - dodaje Adelheid Glauer.

Jednym z pierwszych powojennych lekarzy w oleskim szpitalu był jego dyrektor, a do tego internista, chirurg i ginekolog Aleksander Ernst.

Pierwsze powojenne lata był trudne także w służbie zdrowia. W 1945 roku oleski szpital powiatowy miał zaledwie 60 łóżek, w 1951 roku - 74.

Dopiero w latach 60. zwiększono ilość łóżek na oddziałach. Z budynku musiały się wyprowadzić franciszkanki.

Rozwój oleskiego szpitala łączy się z lekarzem Leopoldem Gołdzińskim. Pracował w Oleśnie od 1955 roku aż do swojej śmierci 1984 roku. Był dyrektorem Zakładu Opieki Zdrowotnej, który powstał z połączenia Szpitala Powiatowego, Powiatowej Przychodni Obwodowej, Powiatowej Stacji Sanitarnej i Pogotowia Ratunkowego.

Podczas rządów Leopolda Gołdzińskiego ZOZ_w Oleśnie w latach 1974, 1976 i 1978 zajął pierwsze miejsce na najlepszy ZOZ w województwie.

Znanymi oleskimi lekarzami byli także małżeństwo Wartenbergów. Włodzimierz i Zuzanna Wartenbergowie rozpoczęli pracę w Oleśnie od 1956 roku.

- Doktor Aleksander Ernst był de facto nie tylko dyrektorem, ale i ordynatorem wszystkich oddziałów - wspomina Zuzanna Wartenberg. - Jako lekarze pracowali wtedy także Leopold Gołdziński, Lesław Zawilski, Zofia Zawilska i doktor Swisulski. W szpitalu były wtedy jeszcze trzy siostry zakonne: siostry Gibarda, siostra Boguslaua i siostra Fabiola.
Od 1963 roku w oleskim szpitalu pracował Wojciech Krzechki, który po śmierci Leopolda Gołdzińskiego w 1984 roku został dyrektorem ZOZ-u w Oleśnie (wtedy działały już dwa budynki szpitalne, nowy szpital przy ulicy Klonowej i stary szpital przy Wielkim Przedmieściu). Wieloletnim dyrektorem szpitala powiatowego był chirurg Lesław Zawilski.

Lesław Zawilski, Leopold Gołdziński i Stanisław Hrywniak weszli w skład grupy inicjatywnej, która złożyła wniosek do Ministerstwa Zdrowia o budowę nowego szpitala w Oleśnie.

Został on zbudowany w 1981 roku, ale stary szpital działał jeszcze do 1997 roku. Dzisiaj mieści się w nim Lidl.

Dołącz do nas na Facebooku!

Publikujemy najciekawsze artykuły, wydarzenia i konkursy. Jesteśmy tam gdzie nasi czytelnicy!

Polub nas na Facebooku!

Kontakt z redakcją

Byłeś świadkiem ważnego zdarzenia? Widziałeś coś interesującego? Zrobiłeś ciekawe zdjęcie lub wideo?

Napisz do nas!
Wróć na nto.pl Nowa Trybuna Opolska