Jakich pracowników poszukują pracodawcy?

A kto ma niewielkie szanse na zdobycie wymarzonego etatu?

Studenci nic nie robią, tylko imprezują i piją. Anglicy nie mają poczucia humoru, a osoby spędzające większość czasu przed komputerem są otyłe. To tylko niektóre ze znanych stereotypów. Podobnych przykładów można podać więcej.

Zobacz: Praca. Umiejętności warto potwierdzić świadectwami i certyfikatami

„Szufladkowanie” nie jest obce również pracodawcom, którzy szukają nowych osób do pracy.

Co pracodawcy myślą o konkretnych grupach osób i kogo nie chcą zatrudniać?

Odpowiedź na to pytanie postanowił znaleźć zespół profesora Jarosława Górniaka, który przeprowadził badanie wśród 2500 przedsiębiorstw zrzeszonych w organizacji Pracodawców RP.

Umiejętności dopasowania się kandydata do specyfiki stanowiska pracy - tego m.in. oczekują przedsiębiorcy od osób ubiegających się o pracę. Największe szanse na posadę - jak wynika z badań - ma młoda osoba, która może pochwalić się doświadczeniem.

O tym, że największej liczby osób do pracy poszukują duże firmy, wiedzą wszyscy. Ale kto ma tam największą szansę na zdobycie wymarzonego etatu? Otóż mężczyźni. W przypadku stanowisk specjalistycznych oraz kierowniczych podobną szansę na ich zdobycie mają kobiety, zwłaszcza te, które ukończyły 35. rok życia. Wśród mężczyzn z kolei chętniej widziani są kierownicy młodsi, którzy mają ok. 30 lat.

Dodatkowe oczekiwania firmy, jak wynika z badań, różnicują w zależności do płci. Od kobiet oczekuje się szeroko pojętych kompetencji społecznych, takich jak sumienność, dokładność, skrupulatność, i umiejętności interpersonalnych. Z kolei u mężczyzn najbardziej preferowane jest wykształcenie kierunkowe oraz uprawnienia branżowe.

Zobacz: Jak szukać pracy?

Badani odpowiadali również na pytanie, kto ma niewielką szansę na znalezienie zatrudnienia, i wyłonili kilka grup

Pierwszą z nich są absolwenci bez żadnego doświadczenia. Pracodawcy traktują ich jak egoistów, którzy korzystają ze szkoleń oferowanych przez firmę, aby potem zmienić miejsce pracy.

Kolejną grupą, która nie zyskuje aprobaty przedsiębiorców, są osoby powyżej 45. roku życia. Im z kolei zarzuca się problemy przy ich szkoleniu. W firmach niechętnie widziane są również osoby niepełnosprawne, gdyż w ich przypadku pojawia się dodatkowy koszt związany z dostosowaniem stanowiska pracy.

Ale na tym nie koniec. Niechętnie widziane są też kobiety do 40. roku życia, bo są kojarzone z macierzyństwem i opieką nad dziećmi, czyli małą elastycznością przy wykonywaniu swoich obowiązków.

Zobacz: Szukanie pracy. Języki to podstawa

Dlaczego pracodawcy niechętnie widzą u siebie takich pracowników? Ponieważ generują oni dodatkowe koszty, a na odpowiednie wysokie wsparcie od państwa nie można liczyć.

Wyniki badania przedstawiono podczas debaty „Dobry pracownik pilnie poszukiwany: dostępność i jakość kadr a potrzeby pracodawców”, zorganizowanej w siedzibie Pracodawców RP w ramach Obserwatorium Regionalnych Rynków Pracy.

- Badanie pokazało stereotypy, z którymi trzeba ostro walczyć - to zdanie dr Agnieszki Chłoń-Domińczak ze Szkoły Głównej Handlowej.

Z badania - jak podkreśla - wynika, iż jedyną grupą, która jest faworyzowana są mężczyźni między 30. a 45. rokiem życia z wyższym wykształceniem. - Tylko ilu ich jest? - pytała retorycznie.

Zdaniem dr Agnieszki Chłoń-Domińczak rynek pracy funkcjonuje dobrze tylko wtedy, gdy odpowiedzialny za niego jest zarówno pracodawca, pracownik, jak i państwo.