Kobiety na krańcu świata. Największe podróżniczki, które wymazywały białe plamy z mapy

Hester Stanhope
ur. 12 marca 1776, zm. 23 czerwca 1839

Brytyjska podróżniczka, jedna z najbardziej ekscentrycznych osobowości swojej epoki.

Hester od początku zdawała się nie przystawać do swoich czasów, wykazując wysoce rozwinięty indywidualizm. Gdy zmarł jej wuj, ówczesny premier Królestwa Wielkej Brytanii, Hester otrzymała w spadku sporą pensję państwową. Gdy zmarł jej brat oraz ukochany, postanowiła ruszyć w podróż, zabierając ze sobą lekarza oraz pokojówkę. Pechowo, w trakcie rejsu z Turcji do Egiptu, jej statek rozbił się i zatonął, wraz z całym jej dobytkiem. Ocaleli musieli nosić tureckie ubrania, jednak Hester odmówiła noszenia hidżabu, zakładając męskie szaty. Następnie zakupiła konia, haftowane złotem siodło, strój sułtański i w męskim przebraniu ruszyła przez pustynię. Choć w Anglii jej postać wywołała skandal, wśród Beduinów Hester budziła podziw. Napotykani przez nią ludzie uznawali ją za nieziemską istotę. W ciągu dwóch lat zwiedziła Gibraltar, Maltę, Wyspy Jońskie, Peloponez, Ateny, Konstantynopol, Rodos, Egipt, Palestynę, Liban i Syrię.