Kurant na wieży ratuszowej przypomina o bitwie pod Byczyną [wideo]

Jest to utwór, który powstał na cześć zwycięstwa wojsk hetmana Jana Zamoyskiego nad arcyksięciem Maksymilianem Habsburgiem w 1588 roku.

Melodia odgrywana przez kurant jest grana na trąbce przez Konrada Sajdaka, autorem aranżacji jest Krzysztof Kawa.

Uruchomienie byczyńskiego kuranta jest elementem obchodzonego hucznie jubileuszu 430-lecia bitwy pod Byczyną.

„Pieśń nowa o szczęśliwej potrzebie pod Byczyną" została napisana niedługo po byczyńskiej bitwie przez Joachima Bielskiego.

Joachim Bielski herbu Prawdzic (1540-1599) był synem sieradzkiego rycerza i pisarza Marcina. Uczył się w gimnazjum akademickim w Brzegu. Był posłem dyplomatycznym Stefana Batorego oraz sekretarzem królewskim Zygmunta III Wazy.

Tekst „Pieśni nowa o szczęśliwej potrzebie pod Byczyną":

Niech włoskie kraje siła nad nas mają
Indyjskie rzeki złota dosyć dają,
Ma Polska nad nie, ma nad złote wody
Droższe swobody.
I młódź do tego zdrowia nieszczęśliwą
A dla ojczyzny umrzeć nieleniwą
Przeto nie chciała pod jarzmo niczyje
Dać wolnej szyje.
Krola Zygmunta wzięła sobie ona
Wolnie za pana za niego Korona
Poda swych granic tam, gdzie ku północy
Wóz niebo toczy.
Święta w swej klubie sprawiedliwość stanie,
Cnota zakwitnie. Dzięki tobie, Panie,
Że nie płuży złość i zazdrość szkodliwa
Leży, nieżywa.
A ten, który nas chciał zhołdować sobie,
Fortuny leży pod nogą, w żałobie
Smutny Ren chodzi: acz potrząsa rogi,
Nie będzie srogi.
Sławny Zamojski, Szarego cne plemię
Dumę szaloną uderzył o ziemię
Pychę niemiecką poraził na głowę
I bystrą mowę
Pola Byczyńskie osiane trupami
Będą roboty rąk jego świadkami
I nie przepomną synów polskich sieły
Śląskie mogieły.
A dokąd Orda do morza płynie,
Sława, Zamojski, twoja nie zginie,
Acz, cię zna już Pers i czarni Maurowie,
Znają Afrowie.

POLECAMY: