Moje Kresy. Historia rodziny Partyków ze Zbaraża

Czytaj dalej
Stanisław S. Nicieja

Moje Kresy. Historia rodziny Partyków ze Zbaraża

Stanisław S. Nicieja

Miasteczko Zbaraż było miejscem urodzenia wielu rodzin, które po wysiedleniu znalazły nową ojczyznę na Śląsku Opolskim, głównie w okolicach Głubczyc i Brzegu. Jedną z najliczniejszych byli Partykowie.

Seniorem tej rodziny był Franciszek Partyka (1868-1920) – absolwent szkoły budowlanej w Wiedniu. Żonaty z Eudoksją z Czarneckich, należał do zasobnych zbarażan. Pozycję materialną zawdzięczał kilku wyjazdom do Ameryki, gdzie pracował na budowach jako majster. Za każdym razem po powrocie zarobione pieniądze lokował w zakup ziemi, którą następnie wydzierżawiał.

Po zajęciu Zbaraża przez Sowietów Michał Partyka poszedł na front, a następnie jako znający języki pracował w administracji wojskowej – w rejonowych komendach uzupełnień w Lublinie, Pabianicach i ostatecznie w Brzegu. W sierpniu 1945 roku Helena Partyka wspólnie z matką, siostrą i bratem opuścili na zawsze Zbaraż. Jechali w transporcie kilkudziesięciu wagonów ciągnionych przez dwie lokomotywy. Trzy wagony zajmowały rodziny żydowskie, które przeżyły okupację w Zbarażu i Tarnopolu.  

Podróż z przerwami trwała miesiąc. Trzeba było podarunkami i alkoholem przekonywać maszynistów, którzy nie chcieli jechać dalej, gdyż nie otrzymywali pensji. Trasa wiodła przez Gorzów Wielkopolski, Kostrzyn na Pomorzu i Szamotuły, by w końcu dotrzeć do Brzegu na Dolnym Śląsku. 

Pozostało jeszcze 97% treści.

Jeżeli chcesz przeczytać ten artykuł, wykup dostęp.

Zaloguj się, by czytać artykuł w całości
  • Prenumerata cyfrowa

    Czytaj ten i wszystkie artykuły w ramach prenumeraty już od 3,69 zł dziennie.

    już od
    3,69
    /dzień
Stanisław S. Nicieja

Pro Media Sp. z o.o. informuje, że wszystkie treści ukazujące się w serwisie podlegają ochronie. Dowiedz się więcej.

Jesteś zainteresowany kupnem treści? Dowiedz się więcej.

© 2000 - 2024 Pro Media Sp. z o.o.