Niektórzy nie lubią wolnych dni

Ewa Gaworska psycholog z Opola odpowada na pytania.

Anita K.: - Jesteśmy dobrym małżeństwem, z długoletnim stażem. Dorosłe dzieci radzą sobie dobrze i wszystko  byłoby w porządku,  gdyby mój mąż tyle nie pracował. Nasza sytuacja finansowa jest bardzo dobra i nie ma potrzeby, aby tyrał po 10-12 godzin. Martwię się i zastanawiam, czy nie jest to objaw  pracoholizmu. 

- A ja się zastanawiam, jak spędzacie Państwo np. weekendy i jak mąż czuje się w tym czasie. Zazwyczaj pracoholik źle toleruje dni wolne od  pracy i z radością wita poniedziałkowe poranki.

To  problem złożony i dotyka dużej grupy osób. Ciągle zapominamy, że po intensywnej pracy organizm musi się zregenerować. Nie dbamy o siebie, nadwerężamy siły, które są w gruncie rzeczy ograniczone i organizm w jakimś momencie odmówi nam współpracy.

Pracoholizm jest uzależnieniem i lepiej do niego nie dopuszczać, niż sobie z nim później radzić. I to nie jest slogan. 

Pani obawy są uzasadnione tym bardziej, że żyjąc w takim związku, Pani również podlega destrukcyjnym wpływom. Radzę nie bagatelizować problemu i skontaktować się jak najszybciej z psychologiem.