Obóz koncentracyjny w Sławięcicach (filia Auschwitz)

Głosuj

Jeśli chcesz zagłosować w plebiscycie Perły Opolszczyzny na Obóz koncentracyjny w Sławięcicach wyślij SMS o treści:

KK.3 na nr 71051.

Koszt - 1,22 zł z VAT.

Historia obozu sięga pierwszych lat wojny. Już wtedy w okolicy Sławięcic i Blachowni powstał szereg miejsc koncentracji i zagłady więźniów. Początkowo trafiali tam okoliczni Żydzi. Jednym z obozów był Judenlager, którego budowę rozpoczęto w 1942 r. niedaleko sławięcickiego dworca kolejowego.

Pierwszego kwietnia 1944 r., w momencie przejęcia zwierzchnictwa przez komendanturę w Oświęcimiu, w Sławięcicach więziono 3056 mężczyzn i około 200 kobiet. Obóz od południa sąsiadował z bocznicą kolejową Zakładów Chemicznych w Blachowni. Stąd wzięła się jego niemiecka nazwa Blechhammer. Po przeciwnej, północnej stronie wybudowano baraki dla strażników z SS. Cały teren otoczony był wysokim murem. Wewnątrz znajdowało się około 25 drewnianych baraków mieszkalnych i szpitalnych, budynki sanitarne, warsztaty oraz magazyny.

Więźniowie Blechhammer pracowali przy budowie Zakładów Chemicznych "Hydriewerke" w Blachowni. Zajmowali się głównie kopaniem fundamentów oraz budową dróg i schronów przeciwlotniczych. Wykorzystywani byli także jako siła pociągowa w transporcie wewnętrznym. Niewielka grupa znalazła zatrudnienie w warsztatach szewskich, krawieckich i w magazynach.

Sławięcice - obóz pracy
Szacuje się, że w obozie z rąk strażników, a także z powodu chorób i zmęczenia mogło zginąć nawet około 4 tys. ludzi - między innymi Polaków, Żydów, Węgrów, Francuzów, Jugosłowian, Belgów, Rosjan i Niemców.

O tragedii więźniów Blechhammer przypomina teraz skromny obelisk. Można tam dojechać, zjeżdżając w las (miejsce wskażą znaki) z drogi łączącej Sławięcice ze Starą Kuźnią.

Syfon znajduje się około dwóch kilometrów poniżej śluzy nr 2 w Nowej Wsi. Dojedziemy tam, zjeżdżając na osiedlu Piastów w Kędzierzynie-Koźlu w leśną szutrową drogę, będącą przedłużeniem ulicy Mieszka I.