Odpust kalwaryjski aniołów stróżów na Górze św. Anny

Obchody kalwaryjskie rozpoczęły się w piątek wieczorem mszą św. i koronką do św. Anny w bazylice. W sobotę i niedzielę pątnicy wędrowali z modlitwą po dróżkach Najświętszej Marii Panny.

W niedzielę pątnicy spotkali się o 7.30 w kościele w Porębie, żeby zaśpiewać godzinki do św. Anny. Dróżki rozpoczęły się pół godziny później. Na ich rozpoczęcie o. Zachariasz wygłosił kazanie poświęcone funkcji prawdy w życiu chrześcijan.

- Filozoficzna definicja prawdy mówi, że jest to zgodność intelektu człowieka z rzeczywistością – mówił. - Znamy tę definicję, ale jakże często posługujemy się w życiu kłamstwem, nieprawdą albo półprawdą. Tymczasem Bóg jest całą prawdą, którą objawia Duch Święty. Nie szukajcie prawdy, zwłaszcza tej pisanej wielką literą, tam, gdzie jej nie ma. Nie zadowalajcie się półprawdami ani tym, co jest wam dawane zamiast prawdy. To dzisiaj robi szatan, przez pośrednictwo niektórych ludzi. Próbuje nam kłamstwo podać za prawdę. Szatan jest ojcem kłamstwa nastawionym na robienie wszystkiego odwrotnie niż robi Bóg. Po to mamy rozum i wiarę, rozum i serce, by sprawdzać co jest, a co nie jest prawdą.

Podczas niedzielnych obchodów księża i wierni szli po dróżkach za – niesioną na feretronie – figurą Matki Bożej Wniebowziętej. Niosącym ją dzieciom Maryi pomagali górnicy.

- Przez wiele lat przyjeżdżałam na ten odpust – mówi pani Barbara Krzesina z Opola. - Potem miałam przerwę, znalazłam się dość daleko od Kościoła. W tym roku wróciłam. Sama nie wiem, co mnie cieszy bardzo te dawne teksty o pieśni o Matce Bożej, które mamy w naszych „kalwaryjkach” i je sobie przypomniałam, czy tyle dzieci, które rodzice zabrali ze sobą na dróżki.

Niedzielne uroczystości odpustowe zakończyła msza św. w grocie. Przewodniczył jej o. Kamil, duszpasterz młodzieży i powołań na Górze św. Anny.

- Jezus daje nam ducha męstwa do mężnego wyznawania wiary, każdemu z nas, kto wpatruje się w tę piękną figurę Matki Bożej i pragnie nam powiedzieć: Bądź świadkiem mojego Zmartwychwstania. Dziś każdy z nas zostaje zobligowany do bycia świadkiem Jezusa. Nie zachowujmy się w naszym życiu jak uczniowie uciekający do Emaus. Ich droga to był powrót do codzienności, bez Boga i bez nadziei, a nawet w rozpaczy. Jak często mówimy Bogu, jak oni: Ja się po Tobie zupełnie czego innego spodziewałem. A Jezus mówi konkretnie: Wy jesteście świadkami. Drogi ojcze, droga matko, nie jesteś świadkiem, kiedy posyłasz swoje dziecko do kościoła, a sam zostajesz na kanapie przed telewizorem.