Otmuchów to nie tylko Lato Kwiatów. W czasach przed wojną był ważnym miejskim ośrodkiem turystycznym, miał być nawet uzdrowiskiem

Cała historia była związana z bardzo ważnym etapem w historii miasta, czyli budową Zbiornika Otmuchowskiego. Dzięki tej przeogromnej inwestycji miasto zyskało nie tylko wielką atrakcję turystyczną, przybyło mu również mieszkańców.

Przy budowie jeziora zatrudnionych było przeciętnie 2000 – 3000 osób. Od 1920 roku rozpoczęto między dzisiejszymi ulicami Krakowską i Żeromskiego budowę willi i domów mieszkalnych, które przeznaczone były właśnie dla robotników zatrudnionych przy budowie zbiornika otmuchowskiego , dzięki temu powstała także ulica Warszawska w Otmuchowie.

Sam zbiornik powstawał w latach 1926 – 1933 na zachód od miasta. Powierzchnia Jeziora Otmuchowskiego wynosi 2.200 hektarów, przy objętości zgromadzonej w nim wody na poziomie prawie 143 milionów metrów sześciennych.

Całą budowlę okala wał o długości 6,5 kilometra. Ile kosztowała budowa? Inwestycja zamknęła się kwotą 55 milionów marek niemieckich w złocie.

Opłacało się, bo Zbiornik Otmuchowski pełnił nie tylko funkcję budowli hydrotechnicznej, ale sprawił, że Otmuchów zyskał jako miejski ośrodek turystyczny.

Dzięki niemu miasto zyskało swoje przydomki aktualne do dziś (Schlesische Meer) „Śląskie Morze” i (Ottmachau Stadt mit Stausee), czyli „Otmuchów, miasto nad jeziorem”.

Mało też brakowało, a ówczesne już niezwykle aktywne turystyczne miasto zostałoby również uzdrowiskiem. W planach Niemców na temat rozplanowania przestrzennego odnaleziono informację, że w bażanciarni odkryto bogate pokłady leczniczych bylin i w związku z tym miano zbudować tam sanatorium, co niestety nie udało się z powodu wybuchu II wojny światowej i jej następstw.

Cały czas natomiast działa kultowy ośrodek „Sandacz”, który znajduje się w koronie wałów. Po 20 letniej przerwie został otwarty 29 czerwca 2022 roku.

- Już po oddaniu do użytku sztucznego zbiornika wodnego, co miało miejsce 17 czerwca 1933, okazało się, że jezioro może mieć także funkcję rekreacyjno – turystyczną – mówił nto Adrian Dwornicki, historyk i kolekcjoner pamiątek z Otmuchowa. - W latach 1933 – 34 rozpoczęto budowę pawilonu restauracyjnego, gdzie mieściła się pierwotnie Restauracja Tarasowa, prowadzona przez Gerarda Hartmanna. Na planach architektonicznych widać, że budynek ma kształt barki, zacumowanej do brzegu. W latach 60-tych miało miejsce kilka przebudów, pierwotny kształt został zaburzony. Do 1945 roku zjeżdżało tu na wypoczynek wielu gości z całych Niemiec, a Jezioro Otmuchowskie nazywano Śląskim Morzem. Po wojnie ośrodek odzyskał swoją świetność już jako ośrodek wypoczynkowy Sandacz. W latach 70-tych i 80-tych obiekt tętnił życiem.

Wyremontowany „Sandacz” w okresie wiosenno - letnim będzie mieści szkołę pod żaglami – czyli ośrodek szkoleniowo wypoczynkowy dla młodzieży. Od czerwca do września pełni rolę hotelu dla turystów z pełną gastronomią i sandaczem w menu. Jesienią i zimą rehabilitują się tutaj podopieczni sąsiedniego Domu Pomocy Społecznej.

*Przygotowując tekst korzystałam ze strony www.otmuchow-wortal.pl/