PMWSZ. Tworzymy system dla seniorów

W minionym tygodniu sześć podmiotów, wśród nich Państwowa Medyczna Wyższa Szkoła Zawodowa w Opolu, podpisały umowę o utworzeniu klastra senioralnego. Jaka będzie rola uczelni w tym przedsięwzięciu?
Jednym z głównych celów współczesnej uczelni wyższej jest działalność na rzecz środowiska lokalnego, w tym szeroko rozumiana edukacja. Zmieniająca się rzeczywistość - także w aspekcie problemu senioralnego - wymaga zbadania i opracowania nowych modeli funkcjonowania całego społeczeństwa. To pierwszy obszar, w którym widzę ogromną rolę naszej uczelni - zmodyfikowanie istniejących lub wprowadzenie nowych programów edukacyjnych - - nie tylko na kierunkach medycznych - dostosowanych do wymogów tego specyficznego rynku pracy. Drugi obszar działalności dla uczelni to stymulacja nowych rozwiązań służących zaspokojeniu potrzeb seniorów.

Jak naukowe środowisko medyczne ocenia obecny poziom usług senioralnych w regionie?
Najpierw należy doprecyzować definicję usług senioralnych, bo często stosujemy skrót myślowy i zamiennie używamy terminy usługi senioralne i usługi opiekuńcze. Współczesny senior chce być aktywnym członkiem społeczeństwa - od tego zależy jakość jego życia. W dodatku oprócz "brania" (wyjścia do kina, teatru, czy na koncert), też chce "dać". Przykładem są przedszkola w USA, w których seniorzy są wolontariuszami.
Trudno więc stwierdzić, jaki jest poziom usług senioralnych w regionie czy w Polsce, bo takiego formalnego systemu nie ma. Natomiast jeśli chodzi o rynek usług opiekuńczych i pielęgnacyjnych to funkcjonuje on dobrze. Przykładem może być Caritas i inne mniejsze organizacje zajmujące się takimi pacjentami.
Wydaje się, że podstawową wadą dzisiejszego systemu tych usług są nie w pełni skoordynowane działania wielu instytucji zajmujących się osobami wymagajacymi bezpośredniej pomocy.

Jak sprawić, żeby tzw. srebrna gospodarka (związana z seniorami) była wyróżnikiem regionu?
Należy mądrze wykorzystać to, co mamy. To kapitał ludzkich możliwości i chęci drzemiący w opolskich seniorach. Przejawia się on w działalności Uniwersytetów III Wieku i tym podobnym organizacjom, ale to jest za mało. Według mnie, to jest trzeci, niezwykle istotny obszar zainteresowania i działania klastra - zaangażowanie seniorów we wszelkie możliwe działania społeczne. Korzystając z pieniędzy unijnych możemy dziś stworzyć systemy wspierające szeroko pojęte funkcjonowanie seniorów.