Podsumowanie pierwszego sezonu Uni Opole w Tauron Lidze

O tym, jak dobra praca wykonana została w Uni od momentu dołączenia przez klub do elity (ale również i parę lat wcześniej) najlepiej świadczy fakt, że doczekał się on swojego przedstawiciela w żeńskiej reprezentacji Polski. Jej nowy selekcjoner Stefano Lavarini mianował bowiem swoim asystentem Nikolę Vettoriego, już od czterech lat będącego szkoleniowcem opolskiego zespołu. Choć przed sezonem wielu przewidywało, że Uni będzie do końca musiało się bić o utrzymanie, o swój dalszy byt w najwyższej klasie rozgrywkowej beniaminek mógł być spokojny już właściwie w połowie drugiej rundy. Tym jednak wcale się nie zadowolił, tylko szedł dalej i z 8. miejsca awansował do fazy play-off, by koniec końców zakończyć zmagania na minimalnie wyższej lokacie. Niepodważalna w tym zasługa właśnie Vettoriego, pod którego wodzą Uni potrafiło niejednokrotnie mocno pokrzyżować szyki znacznie wyżej notowanym rywalom. Sam trener nie patrzy jednak w przeszłość i zdaje sobie sprawę, że kolejny sezon będzie dla klubu z Opola trudniejszy.

- Statystycznie potwierdza się, że drugi rok na najwyższym szczeblu rozgrywkowym jest najbardziej wymagający - zaznaczał Vettori. - Teraz przekonał się o tym Joker Świecie, wcześniej Budowlani Toruń, a w międzyczasie ledwo przed spadkiem uratowała się Radomka Radom. Jesteśmy gotowi na trudne momenty i mam nadzieję, że je wytrzymamy.

Włoski szkoleniowiec jest jedynym przedstawicielem Uni w reprezentacji narodowej, choć przez pewien czas chodziły słuchy, że do kadry może trafić również jedna z jego zawodniczek. Mowa tutaj o rozgrywającej Gabrieli Makarowskiej, która indywidualnie jest naszym zdaniem największą wygraną sezonu 2021/22, jeśli chodzi o opolską ekipę. Na początku rozgrywek trener Vettori częściej stawiał w wyjściowym składzie na Weronikę Wołodko, ale trwało to bardzo krótko. Od 4. kolejki za kreowanie poczynań opolanek regularnie odpowiedzialna była już Makarowska. Pod jej batutą Uni grało bardzo urozmaiconą siatkówkę, z dużym udziałem środkowych. I to właśnie ta zespołowość stanowiła tak dużą siłę klubu, ponieważ rzadko zdarzały się spotkania, w których można było w nim wskazać zdecydowaną liderkę pod względem zdobyczy punktowych.

Słowa uznania należą się generalnie całej drużynie, lecz dodatkowy plus stawiamy jeszcze przy atakującej Annie Bączyńskiej. Nie tylko za bycie mocnym punktem zespołu, ale również za to, że właściwie przez cały sezon była w nim jedyną zdolną do gry nominalną atakującą. Druga z nich, czyli Oliwia Sieradzka, przed startem rozgrywek doznała bowiem poważnej kontuzji kolana. Ale i ona zdążyła jeszcze przed końcem sezonu odebrać symboliczną nagrodę za swoją wytrwałość i sumienną pracę w okresie rehabilitacji.

W drugim spotkaniu o 7. miejsce z BKS-em BOSTIK Bielsko-Biała, to właśnie Sieradzka wystąpiła w wyjściowym składzie i zdobywając 12 punktów mocno przyczyniła się do tego, że Uni najpierw wygrało mecz, a potem również „złotego seta”.

Teraz przed opolankami czas na zasłużony odpoczynek. Wiadomo już na pewno, że po powrocie do treningów nie spotkają się one w takim samym składzie. Od początku roku do klubu napływały liczne propozycje wykupienia jego czołowych zawodniczek i należy się liczyć z tym, że spora część z nich wykona krok naprzód. Na oficjalne ogłoszenie decyzji kadrowych przez klub trzeba jednak, jak to zwykle bywa, jeszcze chwilę zaczekać.