Polacy mają w dorobku 14 medali

1956 rok, Cortina d'Ampezzo
Brązowy medal - Franciszek Gąsienica-Groń, kombinacja norweska. Na pierwszy polski medal ZIO trzeba było czekać do ich siódmej edycji. Choć mało brakowało, a 83-letniego dziś Gąsienicy-Gronia zabrakłoby we Włoszech. Ultimatum postawił jego trener. Dzięki temu narciarz (alpejski, skoczek i biegacz), kombinator norweski, pływak, skoczek do wody, tenisista stołowy, strzelec, a także drugoligowy piłkarz w jednym, dostał pozwolenie na wyjazd z Polski.

1960 rok, Squaw Valley
Srebrny medal - Elwira Seroczyńska, łyżwiarstwo szybkie, 1500 m. Seroczyńska urodziła się w Wilnie. Nim na stałe przeniosła się do Warszawy, przez pewien czas mieszkała w Elblągu. Właśnie wtedy, w 1950 r., chcąc zobaczyć Tatry, pojechała na wycieczkę do Zakopanego. Tam nieżyjąca już zawodniczka Stali zaczęła trenować łyżwiarstwo szybkie. Mimo że osiągała świetne rezultaty, działacze PKOl długo zastanawiali się, czy wysłać reprezentację do Stanów Zjednoczonych, gdzie łyżwiarstwo szybkie debiutowało na igrzyskach. Wątpili, że Polki mogą stamtąd przywieźć medal...

Brązowy medal - Helena Pilejczyk, łyżwiarstwo szybkie, 1500 m. W dużej mierze dzięki niej PKOl wysłał reprezentację do USA. Podczas mistrzostw świata przed igrzyskami zdobyła srebrny medal. Mało brakowało, a znalazłaby się w finale. W półfinałowym biegu przegrała z późniejszą mistrzynią Lidiją Skoblikową.

1972 rok, Sapporo
Złoty medal - Wojciech Fortuna, skoki narciarskie, K-90. Do Japonii był niechętnie wysłany. Mało kto w niego wierzył. Na mniejszej skoczni zajął 6. miejsce. Na dużej osiągnął rekordowy wynik. Inne reprezentacje protestowały, bo pogoda, bo belka nie na takiej wysokości. Ostatecznie klasyfikacja została utrzymana, a Fortuna (skaczący w nowoczesnym kombinezonie, otrzymanym od japońskiego skoczka w zamian za kryształ), by usłyszeć hymn, musiał poczekać kilka godzin, bo organizatorzy nie byli przygotowani na wygraną Polaka. Z ratunkiem przyszła placówka dyplomatyczna.

2002 rok, Salt Lake City
Srebrny medal - Adam Małysz, skoki narciarskie, K-120.

Brązowy medal - Adam Małysz, skoki narciarskie, K-90. Na kolejny medal Polaka trzeba było czekać 30 lat. To były drugie igrzyska w karierze Małysza. Cztery lata wcześniej w Nagano nie zakwalifikował się nawet do drugiej serii. Nieprawdopodobnie zaczął skakać w 2000 r., a dwa lata później zdobył dwa medale olimpijskie. Na dużej skoczni układ sił był podobny jak wcześniej na normalnej, gdzie Małysz przegrał z Ammannem i Hannaval-dem. Jednak dzięki upadkowi w drugiej serii Niemca Polak zajął drugie miejsce. Znów wygrał Ammann.

2006 rok, Turyn
Srebrny medal - Tomasz Sikora, biatlon, bieg masowy na 15 km. Najlepszy polski biatlonista, wielokrotny mistrz świata i Europy, drugi zawodnik Pucharu Świata, rywalizację o złoty medal na igrzyskach przegrał o 6,3 s.

Brązowy medal - Justyna Kowalczyk, 30 km techniką dowolną. Dla Kowalczyk był to dopiero drugi poważny sezon w biegach (w pierwszym została zdyskwalifikowana na 6 miesięcy za stosowanie dopingu) i udany, ale tylko na igrzyskach. W Pucharze Świata była 13.

2010 rok, Vancouver
Złoty medal - Justyna Kowalczyk, 30 km techniką klasyczną.W ostatniej konkurencji igrzysk Polka była lepsza od Bjoergen (o 0,3 s). Jak na razie wspólnie z Małyszem jest rekordzistką, jeśli chodzi o polskie medale na ZIO. W Soczi może jednak zostać samodzielną liderką.

Srebrny medal - Adam Małysz, K-106. To był jego trzeci medal. W walce o złoto znów przegrał z Ammannem.

Srebrny medal - Adam Małysz, skoki narciarskie, K-140. Mimo lepszych skoków przez cały sezon (także we wcześniejszych sezonach) od Ammanna Małysz znów przegrał ze Szwajcarem, który po raz kolejny trafił z formą na igrzyska. Orzeł z Wisły zakończył więc karierę skoczka, zdobywając wszystko, oprócz olimpijskiego złota.

Srebrny medal - Justyna Kowalczyk, sprint techniką klasyczną. Startowała jako liderka Pucharu Świata i już wtedy wielka rywalka Marit Bjoergen. W sprincie przegrała właśnie z Norweżką.

Brązowy medal - Justyna Kowalczyk, bieg łączony na 15 km. W tej konkurencji Polka przegrała z Bjoergen i Anną Haag.

Brązowy medal - Katarzyna Bachleda-Curuś, Katarzyna Woźniak, Luiza Złotkowska, łyżwiarstwo szybkie, bieg drużynowy kobiet. Przed igrzyskami nikt nawet nie wspominał, że ta trójka choćby otrze się o podium. W decydującym o medalu biegu Polki pokonały Amerykanki.