Premiera "Pajaców" i "Rycerskości wieśniaczej". Zobacz, co działo się w Operze i Filharmonii Podlaskiej

„Pajace” Ruggera Leoncavalla i „Rycerskość wieśniacza” Pietra Mascagniego to dzieła, które zostały napisane na ten sam konkurs ogłoszony przez mediolańskie wydawnictwo muzyczne w 1890 r. Partytura nadesłana przez Mascagniego zdobyła wówczas pierwsze miejsce. Szybko jednak okazało się, że dzieło Leoncavalla reprezentuje również wyjątkową wartość artystyczną. Po sukcesie ich premier obie opery wystawiane są razem, podczas jednego spektaklu.

Białostocką inscenizację pod batutą Massimiliano Caldiego i w reżyserii Michała Znanieckiego premierowo publiczność zobaczyła w piątek (10 maja). Była to jednocześnie światowa prapremiera oryginalnej partytury „Rycerskości wieśniaczej”, opracowanej przez wydawnictwo Bärenreiter.

Na scenie Opery i Filharmonii Podlaskie pojawiło się łącznie około 140 artystów. To muzycy orkiestry, artyści chóru, tancerze i soliści.

Przez najbliższe dwa miesiące publiczność będzie miała okazję zobaczyć spektakl jeszcze osiem razy. Opery wykonywane są w języku włoskim z polskimi napisami.

Akcja „Pajaców” toczy się we włoskiej wiosce i przedstawia życie grupy artystów cyrkowych. Dramaturgia utworu zbudowana jest w oparciu o tragedię miłosną głównych bohaterów, a niezwykle śpiewna i dynamiczna muzyka Leoncavalla wydobywa z postaci całą emocjonalną paletę. Kompozytor zręcznie połączył w jednym dziele farsę i tragedię, i odmalował dramat zazdrości w środowisku artystycznym, kończący się rozlewem krwi.

W „Rycerskości wieśniaczej” Mascagni zawarł mieszaninę miłości, namiętności i zdrady, hańbę, pojedynek i śmierć – emocje kipiące jak wulkan na tle sycylijskiej wsi, przez którą przechodzi wielkanocna procesja. Kompozytor podkreślił werystyczny styl (kierunek w sztuce włoskiej końca XIX w. zbliżony do naturalizmu, zawierający często akcenty krytyki społeczne) opery poprzez brutalność, naturalizm, melodramatyczne gesty oraz śpiew zmieszany z gwarem i okrzykami.

Zobacz też: