Przez 30 lat wychowywali nie swoje dziecko. W końcu odnaleźli biologicznego syna

Cztery lata temu państwo Zielińscy dowiedzieli się o tragicznej śmierci swojego syna Macieja, którego zwęglone zwłoki znaleziono w spalonym pustostanie. By potwierdzić tożsamość ofiary, od Zielińskich pobrano materiał genetyczny. Wynik dla rodziny okazał się szokujący. 30-letni Maciej nie był ich biologicznym dzieckiem.

Pani Elżbieta nie miała wątpliwości, że do zamiany dzieci doszło tuż po porodzie w radomskim szpitalu. Gdy chciała odnaleźć biologiczne dziecko, władze szpitala odmówiły jej pomocy, twierdząc, że stara dokumentacja medyczna została zniszczona.

Małżonkowie opowiedzieli publicznie o tym, co ich spotkało, wierząc, że to pomoże im odnaleźć biologiczne dziecko.

- Nie chce rujnować życia, ale chce wiedzieć, zobaczyć, chce poznać dziecko. Jaką byłabym matką, gdybym nie szukała dziecka? – tłumaczyła Elżbieta Zielińska.

Mijały kolejne lata, Zielińscy zaczynali wątpić w to, że odnajdą dziecko. Kilka miesięcy temu, za namową przyjaciół, pani Elżbieta podjęła kolejną próbę: swoją historię opisała na facebookowej grupie pomagającej odnaleźć zaginionych.

- Administratorka tej strony odezwała się do mnie, że jest ktoś, kto ma dla mnie informacje, ale chce rozmawiać tylko ze mną. Skontaktowałyśmy się. To była pani Sylwia – opowiada Zielińska.

WIDEO: 14- i 15-latek zaginęli bez śladu. Po 21 latach nastąpił przełom w poszukiwaniach

- Na co dzień zajmuję się osobami adoptowanymi. Są rodzeństwa, które poprzez adopcje zostały rozdzielone. Post pani Eli przeczytałam kilkukrotnie, zaczęłam szukać i grzebać w internecie – opowiada Sylwia Koralewska.

Pani Sylwia ustaliła, że w tym dniu w radomskim szpitalu urodziło się trzech chłopców. Wiadomo było, że po śmierci Macieja, zostaje do odnalezienia dwóch mężczyzn.

- Po godzinie [pani Sylwia] przysłała mi zdjęcie. Obejrzałam i stwierdziłam, że to chyba nie on, bo nie było żadnego podobieństwa i nic nie poczułam. Wyobrażałam sobie, że jak go zobaczę, to będę wiedziała. Ale jak mi pokazała drugie zdjęcie to…. był to po prostu mój mąż – opowiada pani Elżbieta.

- Pokazała mi zdjęcie. Byłem pod wrażeniem. Ucieszyłem się, bo to jest dziecko. Czy ojciec, czy matka… to jest więź – mówi January Zieliński.

By mieć stuprocentową pewność, co do pokrewieństwa – państwo Zielińscy i odnaleziony mężczyzna – zdecydowali się na badania genetyczne.

- Bałam się wyniku. Poprosiłam koleżankę, która weszła na odpowiednią stronę, wydrukowała wynik i podeszła do mnie, mocno mnie przytuliła i pocałowała – relacjonuje Zielińska.

Pani Elżbieta o wyniku badania szybko poinformowała także panią Sylwię.

- To była radość nie do opisania. Bardzo cieszę się, że mogłam zobaczyć na własne oczy, aż tak wielkie ludzkie szczęście – mówi Koralewska.

Odnaleziony mężczyzna przebywa za granicą, ale mieszka w tym samym mieście, gdzie doszło do zamiany.

- On chciał się najpierw spotkać z nami, ze mną i z mężem. Zapraszałam do domu, ale prosił, żeby to było na jakimś neutralnym gruncie – opowiada pani Elżbieta.

Do spotkania doszło w parku.

- Siedzieliśmy na ławce. Patrzę, że idzie wysoki i szczupły mężczyzna. Rzucił papierosa i prawie biegiem doleciał do nas. Bez pytania, jak mamy na nazwisko, czy cokolwiek…, on był pewny, że to my jesteśmy rodzicami – cieszy się January Zieliński.

- Rzucił się mężowi na szyję. Przytulali się i klepali bez słów. Rozpłakałam się. Doszedł do mnie i mocno mnie przytulił. I powiedział: „Już jestem” – opowiada pani Elżbieta.

- Łzy się zakręciły. Rozmawialiśmy trzy godziny, opowiadał, że nie miał łatwego dzieciństwa, że jak miał 18 lat to wyjechał w świat i radził sobie sam. Jestem dumny, że sobie poradził. Jest normalnym człowiekiem. Pracuje. Ma swój cel w życiu. Jest człowiekiem, z którym można porozmawiać – dodaje pan January.

Syn państwa Zielińskich nie zdecydował się na spotkanie i rozmowę przed kamerą. Ze względu na swoją pracę i rodzinę, w której się wychował, nie zgodził się na ujawnienie niczego, co mogłyby go zidentyfikować.

- Nam mówił o swojej rodzinie, ale niezbyt dużo. Mówił, że matka, która go wychowała, jest dla niego najważniejsza. I nie przeżyłby, jakby czymś ją uraził, czy sprawił jej jakąś przykrość. Syn chciał też sam powiedzieć mamie, że nie jest jej rodzonym synem – mówi Zielińska.

Jak kobieta zareagowała na tę informację?

- Rozpłakała się. On stwierdził, że to był najgorszy i najcięższy dzień w jego życiu – mówi pani Elżbieta.

- Sytuacja jest jeszcze o tyle trudna, że Ela odzyskała swoje dziecko. Ma je, usiądzie z nim i porozmawia. Tamta mama niestety nie ma tego syna i nie zobaczy go – mówi Bożena Kopeć, przyjaciółka pani Elżbiety.

Zielińska chce się teraz spotkać z biologiczną matką zmarłego Macieja.

- W listopadzie będzie rocznica śmierci Macieja. Chciałabym, żebyśmy przyjechały na grób i porozmawiały.

A jak biologiczny syn zwraca się do odnalezionych rodziców?

- Tato nie, ale po imieniu – mówi Zieliński.

- Nie mówił mamo, ja wcale na to nie liczyłam. W niedzielę próbowałam skontaktować się z nim, ale nie odpowiadał. W poniedziałek napisał i już nie pani, tylko: „Dzwoniłaś wczoraj”. To mnie bardzo ucieszyło i na razie nie chce więcej – kwituje Zielińska.