Straciłeś pracę? Przejdź do czynów

- Jak czuje się człowiek, który został zwolniony z pracy?
- Każdy z nas odczuwa stres. Dla większości taka sytuacja oznacza dodatkowo utratę poczucia bezpieczeństwa. W szczególnie trudnej sytuacji są osoby o niskich kwalifikacjach zawodowych lub takie, które przez długie, długie lata pracowały w tym samym zakładzie. Jest im trudno odnaleźć się w nowej rzeczywistości. Jednak warto zaznaczyć, że utrata pracy nie u wszystkich wywołuje jednakowo negatywne emocje. Są osoby, które zatrzymują pozytywny stosunek do życia i nie tracą nadziei. A to, jak postrzegamy własną sytuację, może nam pomóc lub zaszkodzić w poszukiwaniu nowej pracy.

- Zwolnienie z powodu redukacji etatów różni się od zwolnienia z naszej winy. Czy ma to jakiś wpływ na nasze odczucia?
- Utratę pracy przeżywamy zawsze, bez względu na przyczynę. Jednak trudniejsza do zaakceptowania jest sytuacja, gdy stracimy ją z własnej winy. Musimy dodatkowo uporać się z uczuciem winy, że sami do tego doprowadziliśmy. Z drugiej jednak strony strata pracy w wyniku redukcji zatrudnienia też nie jest łatwa. Możemy poczuć się gorsi od innych, niedocenieni.

- Na ile trudno zaakceptować utratę pracy?
- To sprawa indywidualna. Każdy reaguje inaczej. Część osób mobilizuje się i aktywnie szuka nowej pracy. Niektórzy zaś nie przyjmują do wiadomości nowej sytacji, a jeszcze inni mogą się wręcz załamać. Ważne, by do tego nie dopuścić. Trzeba poradzić sobie z negatywnymi emocjami, bo one nie pomogą w znalezieniu nowej pracy. Gdy minie faza szoku, którą większość z nas przeżywa, trzeba przejść do czynów. Przeanalizować swoje kwalifikacje, umiejętności, predyspozycje i skonfrontować je z wymaganiami rynku pracy. Pamiętajmy, że utrata pracy ma nie tylko złe strony. Tylko od nas samych zależy, co dalej zrobimy. Czy poddamy się, czy wyjdziemy na prostą, mądrzejsi o kolejne doświadczenie.

- Jak radzić sobie z lękiem, jeśli w firmie, w której pracuję, są zwolnienia?
- Utrata pracy to sytuacja zagrożenia. Lęk jest tu naturalną reakcją. Jednak musimy uważać, by nas nie zdominował. W innym wypadku mogą spełnić się nasze obawy. Dlaczego? Bo sami do tego doprowadzimy. Będziemy myśleć tylko o utracie pracy i zaczniemy popełniać błędy.

- A jeżeli nam się jednak nie uda i dostaniemy wypowiedzenie? Co robić?
- Przygotować się, zacząć szukać nowej pracy, i to od razu. Nie czekać, aż faktycznie będziemy bezrobotni. Oprócz przygotowania planu działania czy dokumentów aplikacyjnych możemy rozejrzeć się za szkoleniem, by podnieść nasze kwalifikacje. To nie wstyd, że będziemy się uczyć czegoś nowego. W dzisiejszych czasach kształcenie odgrywa ważną rolę. Trzeba to robić przez całe życie. Rynek pracy się zmienia i powinniśmy się dostosować. Po zwolnieniu można się zarejestrować w powiatowym urzędzie pracy. Będziemy mieli dzięki temu dostęp do większej ilości ofert pracy. A w razie wątpliwości - na każdym etapie, zawsze możemy skorzystać z pomocy doradców zawodowych czy psychologa.