Dzięki Elisabeth Grabowski do dziś zachowały się opisy Śląska z przełomu XIX i XX wieku. Jej książka to skarbnica wiedzy i źródło legend, baśni, opowieści i tradycji. Tom liczy 53 podania i baśnie, podzielone na kilka działów. W tym szczególnie liczne mówią o popularnym na Górnym Śląsku motywie wodnika (utopiec, Wassermann) oraz górnicze, głównie o Skarbniku (Berggeist).
- Niektóre z nich pamiętam z dzieciństwa – mówi Lucjan Dzumla, dyrektor generalny DWPN. - Niemało moich kolegów właśnie z powodu baśni o utopcach nabawiło się lęku przed wodą.
Większość tekstów umieszczonych w książce autorka zebrała „w terenie”, gromadząc je, jak napisała, od 1870 roku, a więc od dzieciństwa.
W większości przypadków autorka odnotowała, z jakiej miejscowości pochodzi dana legenda czy baśń. Co więcej, zapisała również, kto przekazał jej wykorzystane w książce opowieści. Pochodzą one z Tarnowskich Gór, Murcek, Raciborza, Głubczyc, Opola, Leśnicy, Krapkowic, Głuchołaz, Pszczyny, Toszka, Mikołowa i Hulczyńskich.
Elisabeth Grabowski (1864–1929), pisarka i folklorystka, odgrywa szczególną rolę w historii kultury Górnego Śląska, nie tylko niemieckiej. Urodzona w Raciborzu w rodzinie mieszczańskiej, przez pewien czas mieszkała w górnośląskim okręgu przemysłowym, na Węgrzech i w Berlinie, a ostatnie 15 lat życia spędziła w Opolu, gdzie zmarła i została pochowana. Elisabeth Grabowski mieszkała w Opolu w mieszkaniu przy Sternstr. 21 (ul. Reymonta) wraz ze swoimi dwoma siostrami: Gertrud – korespondentką handlową i pisarką (1868-1931) oraz Hedwig – malarką i nauczycielką rysunku (zm. po lutym 1935).
Książkę można nabywać w DWPN za pośrednictwem księgarni internetowej HAUSbooks.
Jak globalne ocieplenie zmienia wakacyjne trendy?
Dołącz do nas na Facebooku!
Publikujemy najciekawsze artykuły, wydarzenia i konkursy. Jesteśmy tam gdzie nasi czytelnicy!
Kontakt z redakcją
Byłeś świadkiem ważnego zdarzenia? Widziałeś coś interesującego? Zrobiłeś ciekawe zdjęcie lub wideo?
