Urządzamy pokój pierwszaka

Pokój 7-latka z królestwa przedszkolaka, który się wyłącznie bawi i rysuje, musi się przeistoczyć w miejsce nauki, bo nasze dziecko będzie odtąd sporą część czasu spędzało przy odrabianiu lekcji. Można pójść na całość i wymienić całe urządzenie. To tyleż proste, co dosyć kosztowne.

W sklepach meblowych wybór dziecięcych meblościanek jest bogaty. To rozwiązanie warte polecenia w przypadku małych blokowych mieszkań, w których dzieciom zwykle przypada najmniejszy pokoik, gdzie przy jednej ścianie ustawia się meble, a przy drugiej tapczan. Jeszcze wygodniejsze są zestawy modułowe, czasami składające się z kilkunastu elementów - szaf, komód, regałów, biurek - które można dopasować do każdego wnętrza.

Bez 2-3 tysięcy w portfelu trudno jednak o tym myśleć, a przecież wyprawka pierwszoklasisty i bez tego sporo kosztuje.
Dlatego sensowniejszym rozwiązaniem wydaje się uzupełnienie wyposażenia o niezbędne dla ucznia meble i zmiana charakteru wnętrza - bez rewolucji, która i tak nas czeka, gdy dziecko będzie miało lat naście. Pamiętajmy przy tym, że pierwszoklasista to wciąż maluch, który uwielbia się bawić i musi mieć na to miejsce.

Warto też mieć na uwadze fakt, że im starsze dziecko, tym bardziej chce mieć wpływ na urządzenie swojego pokoju. Nie musi to być zgodne z naszymi planami, ale warto być elastycznym, bo przecież najważniejsze, aby dziecko dobrze się czuło.

W pokoju ucznia najważniejszym meblem jest biurko. Poszukiwanie biurka odpowiadającego wzrostowi 7-latka nie zawsze kończy się sukcesem, ale o jednym trzeba pamiętać: nawet jeśli ten mebel na razie jest za wysoki, trzeba tak dobrać do niego krzesełko, aby zapewnić siedzącemu komfort i uchronić go przed skrzywieniem kręgosłupa.

Siedzisko musi być na takiej wysokości, by siedzące dziecko miało nogi ugięte pod kątem prostym, a jego stopy całą podeszwą opierały się o podłoże. Sprawdzają się tu obrotowe krzesełka o regulowanej wysokości. Jeśli to nie pomaga, trzeba zapewnić dziecku podpórkę pod stopy. Krzesło musi też dawać wygodne podparcie dla pleców.

Biurko najlepiej jest ustawić przy oknie, aby nasz mały naukowiec jak najdłużej mógł korzystać ze światła dziennego. Na biurku z pewnością znajdzie się monitor - powinien stać bokiem do okna, bo to zapewnia najlepsze warunki oświetleniowe (światło padające z tyłu będzie się odbijać od ekranu, a padające z przodu - zaciemniać obraz, co sprzyja szybkiemu męczeniu się oczu).

Lampkę biurkową najlepiej kupić na długim ruchomym ramieniu, by swobodnie oświetlała blat. W pokoju ucznia nie powinno zabraknąć półek na książki i tablic korkowych, na których będzie mógł wieszać swoje prace, zdjęcia i inne drobiazgi. Na półkach warto też ustawić kolorowe pudełka i segregatory - to ułatwi utrzymanie uczniowskich rzeczy w porządku.

Miejsce do pracy można odseparować od reszty pomieszczenia. Regał na kółkach, szafka czy zasłonka podzielą wnętrze na kąciki: do nauki, zabawy i wypoczynku. W ten sam sposób można sobie poradzić z urządzeniem miejsca do nauki dla rodzeństwa.

Długi blat stołu wystarczy przedzielić ażurowym regałem, stojakiem na płyty czy tablicą korkową. Kolorystyka ścian w pokoju ucznia powinna sprzyjać koncentracji i pobudzać umysł. Dobre są więc z jednej strony kolory energetyzujące - intensywne żółcie, pomarańcze - a z drugiej strony kolory uspokajające - np. turkusy i jasne zielenie.

Dobrym rozwiązaniem jest wydzielenie części sypialnej (pastelowej) i kącika do pracy (w barwach pobudzających). Farby w pokoju ucznia powinny być odporne na ścieranie i zabrudzenia.