W cieniu drzewa

Wiosna, to dogodny czas do sadzenia drzew. Działkowicze sadzą dobre odmiany drzew owocowych, a posiadacze ogrodów mogą wzbogacać je o ozdobne drzewa liściaste.
Jak jest w ogrodach przydomowych? Wejście na teren posesji wymaga podkreślenia. Może to być para wysokich krzewów, okazałe drzewa wyjątkowej urody czy też para niewielkich drzewek postawionych niczym kolumny po obu stronach wejścia.

Co posadzić, by uzyskać zamierzony efekt? Mogą to być bardzo modne kuliste odmiany dużych drzew: surmii czyli katalpy, o wielkich sercowatych liściach, lub klonu pospolitego. Podobnie zaprezentują się niewielkie ozdobne wiśnie i głogi, także dobrym drzewem będzie jarząb mączny o srebrzystych liściach.
Bardzo efektownie podkreślą wejście na teren wiejskiej posiadłości brzozy posadzone w dwu niewielkich kępach. Pojedynczym drzewem, ładnie akcentującym wejście, będzie rozłożysty klon, także w ciekawej odmianie, np. o karminowych albo postrzępionych liściach. Stożkowa korona leszczyny tureckiej lub szeroka wielopniowego sumaka również doskonale podkreśli wejście.
Wędrując wzrokiem w kierunku domu, dobrze będzie napotkać szerokie i malownicze korony drzew, które ocieniają dom podczas upałów, chronią go od wiatrów i zacierają granicę pomiędzy nim i ogrodem.

Żeby dobrze dobrać drzewa do tej roli wystarczy sięgnąć do opisów dworów polskich. Tam znajdziemy wzmianki o lipie i topolach. Doskonale tutaj nadadzą się także jesiony, buki, dęby oraz kasztanowce. Choć ze względu na szkodnika ostatnio pustoszącego kasztanowca pospolitego raczej powinniśmy sadzić kasztanowce czerwone. Sadźmy te drzewa w odpowiedniej odległości od budynku tak, by nie uszkadzały nam dachu ani elewacji i by korzenie miały dostateczną przestrzeń i nie kolidowały z fundamentami domu.

Na efekt plastyczny, wywołany rozłożystością korony, będziemy musieli poczekać ładnych parę lat, dlatego też warto posadzić kilka drzew szybko rosnących. Należą do nich ajlanty, czyli bożodrzewy, o liściach bardzo długich i podzielonych na drobne listki, dzięki czemu przypominają olbrzymie pióra, a jesienią długo zachowują zieloną barwę. Inne szybko rosnące drzewa to robinie, popularnie zwane akacjami, dostępne w ciekawych odmianach. Ich dodatkowym atutem jest oczywiście upojny zapach kwiatów i ich miododajność. Podobnym i równie ciekawym drzewem jest glediczja, wytwarzająca fantastycznie długie, brązowe strąki, które są oryginalną dekoracją ogrodu.

W cieniu szybko rosnących drzew posadźmy te, które rosną powoli - za kilkanaście lat będziemy mogli usunąć mniej dekoracyjną robinię po to, by odsłonić urodę buka czy dębu.
Taka wymiana drzew jest w sztuce projektowania ogrodów stosowana od wielu, wielu lat - wszak ogród jest dziełem sztuki nieustannie zmieniającym swe oblicze. Jeśli przywiązujemy się do naszych drzew i szanujemy każdą posadzoną osobiście roślinę, to tak zaplanujmy obsadzenia, by nie kolidowały ze sobą, ale tworzyły pożądany efekt plastyczny - to wyzwanie dla każdego planisty.

Za domem, gdzie roztacza się widok na ogród i okolicę, jest miejsce na drzewa "łamiące wiatr", czyli szpalery oraz na pojedyncze urodziwe okazy urozmaicające barwą, wysokością i strukturą korony wnętrze ogrodowe. Tu posadzić możemy oryginalnie kwitnące magnolie, tu stworzyć możemy egzotyczne kolekcje takich roślin jak miłorząb, cypryśnik, ambrowiec, metasekwoja. A przy odrobinie większej przestrzeni posadzić platana lub buka o czerwonych liściach. W tej części ogrodu możemy tworzyć kępy i klomby z drzewami, dzięki temu, być może, uda się wyeksponować urodę ozdobnych jabłoni zwanych rajskimi. Jeśli zgrupujemy sosny w malowniczy zagajnik, stworzymy wrażenie bliskości naturalnego krajobrazu.