W Dobrzeniu Wielkim dobro parafii jest tu najważniejsze

Obejmująca Dobrzeń Wielki i Mały oraz Brzezie parafia słynie z zamiłowania do muzyki. O sile tego uczucia można było przekonać się podczas niedzielnej sumy, kiedy wypełniony kościół zaśpiewał Te Deum obchodzącemu 90 urodziny Józefowi Mehlowi, mieszkańcowi wsi.

- Wszyscy tu są skorzy do tańca i do różańca - mówi Aleksandra Baucz, członkini chóru Cantabile, który od 21 lat uświetnia wszystkie parafialne i gminne uroczystości. Mało tego, skupiający blisko 30 członków zespół co chwilę nagradzany jest w całym kraju za wykonania pieśni religijnych i świeckich.

Kroku próbuje dotrzymywać mu dobrzeńska orkiestra, która choć gminna, jest równocześnie także parafialną.

- U nas nie ma podziału na gminne, kościelne czy szkolne, wszyscy tu pracują dla wspólnego dobra - wyjaśnia Stefan Warzecha, członek rady parafialnej i jeden z siódemki szafarzy Najświętszego Sakramentu.
Przy poświęconym przed rokiem nowym ołtarzu udziela się obecnie aż 60 ministrantów, młodzież działa w parafialnej stacji Caritas i scholi.

- Mamy tu tradycyjną religijność, inną rzeczą jest, że zawsze mieliśmy szczęście do księży, którzy przyciągali ludzi do kościoła - mówi Jan Polok, tutejszy kościelny od 40 lat. Co ciekawe, obecny proboszcz nazywa się dokładnie tak samo.

Zdaniem parafian ich farorza wszędzie jest pełno, a ludzie z innych wsi są o niego czasami zazdrośni.
- Moim zdaniem nie robię niczego szczególnego, nie moja wina, że ludzie są skorzy do pomocy - śmieje się proboszcz, który urzęduje tu już od 14 lat.

Parafia ma aż trzy kościoły. Drewniany, pochodzący z XVII w. kościół pw. św. Rocha jest najcenniejszym zabytkiem gminy. To tu w każdą niedzielę odbywają się dwie msze święte (zimą jedna), śluby organizują tu pary z całej okolicy.

Drugi, pochodzący z 1842 roku obiekt nie pełni dziś funkcji sakralnej, bo mieści się w nim pierwsza w tej części Europy stacja opieki Caritas.

- Kiedyś leczyło się w tym miejscu dusze, teraz ciało - mówi ks. proboszcz.
Trzecią, najnowszą świątynię zbudowano w 1934 roku, aby pomieścić wszystkich wiernych. Do dziś służy ponad czterem tysiącom parafian.