W DPS "Kombatant" w Opolu zmarła druhna hm. Maria Furmanek HR

- Zmarła w rocznicę aresztowania Rudego, którego postać przybliżała wielu pokoleniom harcerek i harcerzy a która była dla niej, obok Kamyka, Orszy, Zośki i Alka rzeczywistym drogowskazem życiowym- czytamy na portalu Archiwum Harcerskie.pl na Facebooku.

Poświęciła życie harcerstwu i wychowywaniu kolejnych pokoleń dzieci i młodzieży. Założycielka KIHAM w Opolu, aktywny członek Rady Porozumienia KIHAM, aktywnie włączyła się w działalność ruchu żeńskiego po powstaniu ZHR.

Odznaczona w 2009 r. przez prezydenta Lecha Kaczyńskiego orderem Polonia Restituta za swoją pracę instruktorską. W 2018 r. premier Mateusz Morawiecki odznaczył druhnę Marię Medalem Stulecia Odzyskania Niepodległości.

Urodziła się 4 października 1932 roku w Trzcinicy w powiecie jasielskim. Jako dziecko przeżyła grozę II wojny światowej. W okresie PRL pracowała fizycznie w opolskich Zakładach Naprawczych Taboru Kolejowego.

Od chwili, kiedy w wieku lat 13 włożyła harcerski mundur, nie rozstawała się z nim do końca życia. Pełniła wiele funkcji wychowawczych. Była szczepową, wielokrotnie drużynową opolskich drużyn harcerskich i gromad zuchowych, oboźną, komendantką obozów, organizatorką prac komisji historycznej hufca, członkinią wielu kapituł na stopnie harcerskie i instruktorskie, opiekunką wielu prób.

Historia harcerstwa, a zwłaszcza Szarych Szeregów była jej pasją. Wielu ze swych żyjących szaroszeregowych bohaterów, jak Kamyka, Orszę, Śwista, Józefa Piątkowskiego, Zdzisławę Bytnar i innych znała osobiście.

Działała w Radzie Porozumienia Kręgów Instruktorów Harcerskich im. Andrzeja Małkowskiego. Stała się wtedy postacią znaną w całej harcerskiej Polsce.

Stała na straży przedwojennych wartości harcerskich często realizując je w formie szarej służby w swoim środowisku harcerskim. Wychowała wielu byłych i czynnych instruktorów ZHR, w tym kilku nadal pełniących funkcje we władzach naczelnych.