W listopadzie przyjechały zbierać... truskawki

Jednak opolska firma, na zaproszenie której Nepalki przyjechały do pracy w rolnictwie, nie jest już nimi zainteresowana. Bezradnymi kobietami, nie znającymi polskiego i bez pieniędzy, zaopiekowała się ukraińska firma pośrednictwa pracy działająca w Opolu.

Nepalki przyleciały do Polski 21 października z Finlandii. Z Okęcia zadzwoniły do Workwestu, opolskiej firmy pośrednictwa pracy. Jej przedstawiciele jednak nie odebrali kobiet z lotniska. Twierdzili, że przyjechały za późno. Nepalki spędziły trzy doby na Okęciu, a potem kilkanaście dni tułały się w okolicach Warszawy. Przyjezdne utrzymują, że kilka razy dzwoniły do Workwestu, ale już nikt nie chciał z nimi rozmawiać.

Każdą z nich podróż do Polski kosztował 7 tysięcy dolarów. Na wyjazd jednej osoby z tego biednego państwa u podnóży Himalajów nierzadko składa się cała rodzina i krewni. Wielu Nepalczyków wyjazd do Europy traktuje jak podróż w jedną stronę.
Nepalski pośrednik, zajmujący się werbowaniem pracowników wprowadził je w błąd, mówiąc, że będą mogły w Polsce pracować przez 6 lat, kiedy wiza jest ważna przez 6 miesięcy.

Więcej w nto

Więcej w nto

Jaki los czeka Nepalki? Jak długo będą mogły zostać w Opolu? Czytaj w sobotę (22 listopada) w papierowym wydaniu Nowej Trybuny Opolskiej

- To prawda, daliśmy im przyrzeczenie na pracę, niezbędne do otrzymania wizy pracowniczej - przyznaje Agnieszka Sawicka z firmy Workwest. - Ale miały przyjechać trzy miesiące temu, kiedy do prac sezonowych były potrzebne. Cofnęliśmy im przyrzeczenie na pracę, ale te kobiety nie przyjmują tego do wiadomości.

W Workwest twierdzą, iż to nieprawda, że nikt nie chciał z nimi rozmawiać.
- Informowaliśmy je, że mają możliwość powrotu do swojego kraju, chcieliśmy im nawet kupić bilet powrotny - przekonuje Agnieszka Sawicka. - Nepalkom wiza wygasa pierwszego grudnia, wtedy na koszt państwa nepalskiego będą deportowane. Ktoś musiałby im zafundować tutaj pobyt, a my takiej możliwości nie mamy. Działamy zgodnie z prawem. Nie jesteśmy firmą charytatywną, więc nic więcej nie możemy dla nich zrobić.

Jak ostatecznie Nepalki trafiły do Opola? Kiedy skończyły im się pieniądze, zadzwoniły do znajomego Nepalczyka studiującego w Polsce z prośbą o pomoc.

- A on podał im numer naszej firmy - mówi Elwira Staniszewska, szefowa opolskiej firmy "Nełsa", zajmująca się sprowadzaniem pracowników z krajów byłego ZSRR. - No i co mieliśmy zrobić? Pojechaliśmy po nie na Okęcie. Były przerażone, nie wiedziały, co się wokół nich dzieje...

"Nełsa" załatwiła im, na własny koszt pobyt w hotelu, gdzie mieszkają inni przybysze ze wschodu pracujący na Opolszczyźnie. Teraz Elwira Staniszewska zastanawia się, jak pomóc Nepalkom, bo one nie mają po co wracać do swojego kraju.