Wielki Piątek w Katedrze Opolskiej. Najświętszy Sakrament został przeniesiony do Bożego Grobu

Liturgia rozpoczęła się w zupełnej ciszy, a celebrujący ją biskup przez dłuższą chwilę leżał krzyżem przed ołtarzem.

Następnie odbyła się liturgia Słowa Bożego. Odczytano dwa czytania – z Księgi proroka Izajasza i z Listu do Hebrajczyków. Odśpiewano też z podziałem na role opis Męki Pańskiej z Ewangelii św. Jana.

- W Wielki Piątek liturgia prowadzi nas na Golgotę – mówił w kazaniu biskup Stobrawa. - Wpatrujemy się w krzyż Jezusa Chrystusa. W nim uwidacznia się wstrząsająca prawda o miłości Boga do człowieka. Krzyż przypomina cenę naszego zbawienia. Jest najbardziej wymownym znakiem miłości i miłosierdzia. Niech krzyż Jezusa Chrystusa, który zawsze w naszym narodzie znajdował należne miejsce, będzie dla nas siłą w naszej – po ludzku nie zawsze zrozumiałej drodze krzyżowej.

Do wielkopiątkowego nabożeństwa należy także rozbudowana modlitwa wiernych – za papieża, kapłanów, w różnych potrzebach Kościoła i świata. Także za chrześcijan innych wyznań, przedstawicieli innych religii oraz za niewierzących.

Adoracja krzyża była ona centralnym wydarzeniem liturgii wielkopiątkowej. Biskup stopniowo odsłania ramiona krzyża i śpiewał trzykrotnie: "Oto drzewo Krzyża, na którym zawisło zbawienie świata", na co wierni odpowiadają: "Pójdźmy z pokłonem".

Następnie kapłani, służba liturgiczna i wszyscy wierni obecni na liturgii wzięli udział w adoracji krzyża, całując rany Jezusa

Po przyniesieniu z tzw. Ciemnicy Najświętszego Sakramentu udzielono obecnym Komunii św.

Ostatnim elementem nabożeństwa była procesja z monstrancją do Bożego Grobu. Ciało Pańskie pozostanie tu aż do sobotniej Liturgii Wigilii Paschalnej. Wierni będą się przy nim modlić przez całą Wielką Sobotę.