PiS wielokrotnie pastwił się w ostatnich latach nad ministrem z PO, który w przypływie knajpianej szczerości nazwał Polskę państwem teoretycznym. Po prawie półtora roku rządów prawicy wiemy już, że brak szacunku dla prawa i bajzel w podległych instytucjach nie były wyróżnikami poprzedników. Że jest to jakaś głębsza polska przywara, którą socjologowie usiłują tłumaczyć pokręconą historią.
Przy czym nie byłoby dramatu, gdyby problemy z zarządzaniem i organizacją pracy dotyczyły głównie szoferów władzy. Niestety, przy tym, co dzieje się w ministerstwach obrony czy polityki zagranicznej, rozbite limuzyny to są „małe miki”. Polaków bardziej niż pokiereszowane zderzaki BMW dotykają reformy pisane na kolanie (dziś strajk nauczycieli), obcesowe podejście do sądów i idei samorządności. Zwykłych wyborców kłuje też w oczy rozkwit starej zasady „teraz, k…, my”. W instytucjach publicznych i spółkach Skarbu Państwa, które łatwiej dziś zawierzyć Opatrzności Bożej, niż sprawnie nimi zarządzać.
To zdumiewające, jak wiele frontów naraz otworzył PiS i jak w wielu sprawach działa na własną szkodę. Władzy w sprawach gospodarczych idzie bowiem całkiem sprawnie. Program 500 plus ma się dobrze i nie rujnuje budżetu. Bezrobocie spada, prognozy PKB rosną.
W takich warunkach prawica powinna patrzeć na rosnące słupki poparcia. Własnego, a nie wewnętrznie skłóconej opozycji. Ta ostatnia akurat nie ma żadnej zasługi w spadających notowaniach PiS. Polska prawica, jeśli się dziś potyka, to wyłącznie o własne nogi.
Dołącz do nas na Facebooku!
Publikujemy najciekawsze artykuły, wydarzenia i konkursy. Jesteśmy tam gdzie nasi czytelnicy!
Kontakt z redakcją
Byłeś świadkiem ważnego zdarzenia? Widziałeś coś interesującego? Zrobiłeś ciekawe zdjęcie lub wideo?
