Miasto hutą stoi

W ubiegłym roku nakłady inwestycyjne HMG sięgnęły 91 mln zł. Były przeznaczone na przedsięwzięcia związane ze wzrostem wydajności, obniżeniem kosztów produkcji, poprawą warunków pracy, informatyzacją i, tradycyjnie już, z ochroną środowiska - wylicza dyrektor huty Seweryn Pluciński.
Huta dokończyła zatem m.in. przebudowę pieców anodowych stacjonarnych na obrotowe w jedynce, uruchomiła system sterowanego opalania konwertorów i pieców anodowych w dwójce. Na inwestycje proekologiczne wydała 45 mln zł przeznaczając pieniądze przede wszystkim na modernizację wydziału ołowiu. W tym roku HMG wyda na swoje inwestycje 92 mln zł.

Nigdy zapewne nie stanie się tak, że działalność produkcyjna huty będzie zupełnie obojętna dla środowiska naturalnego. Wielkość emisji szkodliwych pierwiastków i związków chemicznych można jednak znacznie ograniczyć. I HMG zrobiła to, osiągając pod tym względem najwyższe standardy światowe. O skali tego przedsięwzięcia najlepiej świadczą dane statystyczne. Jeśli 10 lat temu HMG emitowała 2.017 ton pyłów, to obecnie tylko 118,8 ton. W 1990 roku do atmosfery i na okoliczne pola ulatywało w niej 131 ton miedzi rocznie, a w ubiegłym roku 6,2 tony. W podobnym stopniu ograniczona została emisja ołowiu. W omawianym czasie siedmiokrotnie zmalała także emisja dwutlenku siarki i kwasu siarkowego. - W rezultacie przedsięwzięć proekologicznych stale zmniejsza się oddziaływanie zakładu na środowisko naturalne i już teraz, w większości przypadków nie przekracza nawet połowy dopuszczalnych norm. Pszenicę uprawianą w podgłogowskich miejscowościach można spokojnie konsumować. Bezpieczna jest nawet ta z Biechowa, choć wieś znajduje się w granicach strefy ochronnej - przekonuje dyrektor Pluciński.

Wraz ze zmniejszaniem uciążliwości huty, wzrastają jej możliwości odzyskiwania kwasu siarkowego i ołowiu. W czerwcu tego roku odbędzie się oficjalne otwarcie zmodernizowanego wydziału ołowiu, w którym przerabiane będą szlamy ołowionośne powstające nie tylko w HMG, ale także w hucie Legnica. W ubiegłym roku wyprodukowano w głogowskiej hucie 13 tys. ton ołowiu surowego i 430 tys. ton kwasu siarkowego. Oba te produkty KGHM bez większych kłopotów sprzedaje. - Kwas siarkowy jest najtrudniej zbywalny, ale w naszym przypadku nie ma większych kłopotów ze znalezieniem odbiorcy. To kwestia ceny i jakości. Produkowany u nas kwas jest lepszy od pozyskiwanego bezpośrednio z siarki. Eksportujemy go do Finlandii i Szwajcarii, kupują go Police i Zakład Chemii Gospodarczej w Wizowie. Surowy ołów trafia do Niemiec, Wielkiej Brytanii i Belgii. I w tym wypadku nie ma kłopotów ze zbytem, bo jest czysty: nie zawiera domieszek miedzi - wyjaśnia dyrektor ds. technicznych HMG Marian Warmuz.

Bez HMG Głogów nie byłby tak dużym ośrodkiem miejskim jakim jest dzisiaj. Zakład jest nadal najpotężniejszym pracodawcą w naszym regionie. Zatrudnia 3324 osoby, lecz w istocie znacznie więcej. W ubiegłym roku usługi na rzecz huty świadczyło wszak 126 firm z rejonu głogowskiego, zarabiając na tym ponad 100 mln zł. W omawianym czasie huta odprowadziła 22,6 mln podatków, w tym do miasta i gmin powiatu głogowskiego 15,7 mln zł.