Jeśli ktoś dostaje wyrok w zawieszeniu, to właściwie śmieje się sądowi w nos i ma poczucie, że umknął sprawiedliwości - słyszymy nieoficjalnie w jednym z opolskich sądów. - Bo tzw. “zawiasy" to żaden wyrok. Ani to człowiek nie idzie za kratki, ani nie jest użyteczny dla społeczeństwa
Dlatego sądy, jeśli pozwala na to w danym przypadku prawo, często zamiast “zawiasów" próbują resocjalizować skazanych, znajdując im konkretne zajęcie.
Na nieodpłatne pracę społeczne sądy skazują zwykle za drobne przestępstwa i wykroczenia, np. kradzieże na niewielką skalę, niszczenie znaków drogowych, głośne puszczanie muzyki, składanie fałszywych zeznań albo podrobienie cudzego podpisu.
- Szczególnie dotyczy to takich osób, wobec których orzekanie grzywny nie ma sensu, bo sąd wie, że skazany i tak nie będzie miał z czego jej zapłacić - mówi Ewa Kosowska-Korniak z biura prasowego Sądu Okręgowego w Opolu. - W takich przypadkach można orzec karę ograniczenia wolności, w ramach której sąd nakazuje danej osobie np. przez pół roku po 30 godzin miesięcznie pracować na rzecz społeczeństwa. Może to być sprzątanie parkingów przed ratuszem, albo pomoc w domu pomocy społecznej.
W ramach kary w pierwszym półroczu 2011 r. prace społecznie użyteczne wykonywało na Opolszczyźnie ponad 2 tys. skazanych. Liderem w orzekaniu takich kar był kluczborski Sąd Rejonowy (skazał na nie ponad 400 osób), najrzadziej natomiast na prace społeczne skazywał sąd w Prudniku (zaledwie 73 przypadki).
O tym czytaj szerzej w piątkowym, papierowym Wydaniu Nowej Trybuny Opolskiej
Dołącz do nas na Facebooku!
Publikujemy najciekawsze artykuły, wydarzenia i konkursy. Jesteśmy tam gdzie nasi czytelnicy!
Kontakt z redakcją
Byłeś świadkiem ważnego zdarzenia? Widziałeś coś interesującego? Zrobiłeś ciekawe zdjęcie lub wideo?
