Można się przewrócić ale podnosząc wzrok wyżej można zobaczyć więcej: srebrną mgłę z białą poświatą. To Droga Mleczna z ogromną ilością gwiazd. A poza tym na niebie tysiące gwiazd i ich światło odbijające planety. Ten nasz księżyc, blady przy nich, stara się skusić swym blaskiem. W tej aurze można dostrzec kratery na jego powierzchni. Tak blisko i tak daleko.
Na to mamy czas aby wśród rozlicznych konieczności dostrzegać piękno, które nas otacza. Tak opowiadał mi żołnierz, który w nocy nie mógł spać po ostatnim ataku rakietowym, w którym zginęli jego towarzysze. Odpowiedziałem mu, że jesteśmy razem bo ja także ten widok mam. Dziękujemy Bogu za to co nas otacza. On, że żyje ja, że mogę być dla innych… On na wojnie, ja w lesie z harcerzami. Jakkolwiek spędzamy czas czy znajdujemy wdzięczność? Gdziekolwiek jesteśmy czy zdołamy dostrzegać piękno i sens?
No i pomyślmy, gdyby latarnie naszego miasta przygasały po 24 a w parku na Bolko stał Pomnik zamiast na placu Wolności. Po przeniesieniu w miejsce należne takiemu przestrzennemu dziełu. Dziełu, w którym symboliczna kobieta Śląska Opolskiego poskramia germańskiego byka. Dziełu tak pasującemu do natury i wielkości otwartej przestrzeni.
Na ogromnej polanie wśród wysokich drzew. Wtedy nocą na brzegach zieleni naszego pięknego miejsca obok ZOO można by było dostrzec granatową bezkresność a na niej gwiazdy. Wszystkie gwiazdy. Bo one są stałe i dla każdego człowieka.
Ten widok musi działać na serca. Tylko trzeba sobie dać szansę. Choćby wyjść na ulicę w bezchmurną noc, spojrzeć w górę. Nie tylko z parku na Bolko, nawet przez okno, z balkonu dojrzeć to co można zobaczyć!
Sercem.
META nie da ci zarobić bez pracy - nowe oszustwo
Dołącz do nas na Facebooku!
Publikujemy najciekawsze artykuły, wydarzenia i konkursy. Jesteśmy tam gdzie nasi czytelnicy!
Kontakt z redakcją
Byłeś świadkiem ważnego zdarzenia? Widziałeś coś interesującego? Zrobiłeś ciekawe zdjęcie lub wideo?
