Odpowiedzialność to odpowiedź - komentarz Jerzego Miki

Nie budzi niepokoju kuchenne urządzenie do mielenia mięsa, ciasta i kawy, które musi być połączone z Internetem. Kluczem jest to, co kto ma w głowie. Co wprowadził do niej w najlepszym czasie swego życia. Była w szkole poezja, teksty do poznania, aby kształcić wyobraźnię i umysł. Dziś można usłyszeć, że opisów przyrody nie trzeba czytać, a nauka na pamięć wiersza jest niepotrzebna. Tak, to też już było. Był czas, w którym chciano abyśmy nic nie mieli w głowach, albo nie tylko nic ale raczej, odpowiednie nic, zdolne do przyjmowania tego co wygodne dla innych - najczęściej posiadających wpływ. W odpowiedzi na to powstawały tajne komplety, spotkania naukowe po domach, w rodzinie prowadzono rozmowy i dyskusje nauczające, a miarą inteligencji była ilość przeczytanych książek.

Odpowiedzialność to odpowiedź. Jak ktoś miał coś w głowie to dzięki bliskim! Było tak ponieważ, liderzy społeczni, czyli matki i ojcowie - chcieli odpowiadać na zagrożenia otoczenia. Na prześladowania zaborców i okupantów, wrogów wiary i narodu. Dzisiaj nasza odpowiedź jest jakaś przytłumiona. Coś się zmieniło? - nie, tak samo dziś jak kiedyś, potrzeba napełniać głowy dobrem i wartościową treścią.

Rozmawiając niedawno z sympatycznymi młodzieńcami zrozumiałem, że czytanie to ich słabość, przeszedłem na filmy i tu także duże braki. Głowę i czas wypełniają im raczej akcje gier i chwile dopaminy. Pokazałem film, obejrzeli w skupieniu pierwszą część - żeby nie było za długo. Oglądali z uwagą. Umówiliśmy się na następną część.

Trzeba pokazywać dobre filmy, potem proponować książki, rozmawiać, dziwić się, że ktoś nie zna opisu ogródka lub bosej Zosi z Pana Tadeusza. A jeżeli nie wie kim są zdradzeni o świcie, to zacytować cały poemat Herberta. Jak to zrobić? Trzeba samemu go poznać, nie tracąc czasu na tureckie seriale, horrory, memy i inne wypełniacze, potem poprosić w towarzystwie o odłożenie monitorków z dłoni, albo użyć ich do znajdywania wiedzy.