Opole/04. Eksperyment na 800. urodziny miasta

W naturze eksperymentów leży to, że się udają, albo nie. Ten teatralny (premiera 9 kwietnia) udał się w trzech czwartych. Agnieszka Korytkowska-Mazur przyjrzała się Opolu tuż przed wybuchem II wojny światowej, ukazując skomplikowaną sytuację polityczno-społeczną (konferencja w Monachium, zajęcie Zaolzia, noc kryształowa).

Przywołanie współczesnych wydarzeń (zabicie rosyjskiego ambasadora w Turcji) pokazuje ten sam mechanizm rodzenia się napięć. Obojętność polityków i społeczeństw mimo deklarowanego potępienia jest jego istotnym elementem.

Słowa: „Od biernego obserwatora do wiernego kolaboranta jest jeden krok” i powtarzane w finale „Ty decydujesz” - skłaniają do refleksji i dyskusji. Wbrew intencjom Piotra Ratajczaka obawiam się, że nie wyzwala takich chęci jego „Aula - 1971”, w której nie udało się wyjść w ocenie czynu braci Kowalczyków poza przeciwstawienie: terroryści-bohaterowie. Wyznawcy obu teorii pozostaną nieprzekonani.

Happeningowy „Współczesny pomnik Opola” Jakuba Skrzywanka to próba debaty o tym, co dotyka obecnych mieszkańców miasta ( budowa trasy średnicowej przez Bolko, powiększenie Opola). Zabawny, przewrotny, inteligentny. Szkoda, że na tym się nie kończy.

Futurystyczna czwarta część Marcina Wierzchowskiego psuje to, co osiągnęli poprzednicy. Kuriozalna fantazja o narodzinach pornogwiazdy tyle ma wspólnego z miastem, że ową gwiazdą jest opolanka. Wielominutowe odczytywanie w ciemności części tekstu to dowód albo reżyserskiej bezradności, albo czysta prowokacja wobec widzów zmuszonych od dwóch godzin do siedzenia na poduchach.

Na absolutny podziw zasługują aktorzy: Cecylia Caban, Grażyna Rogowska (jak dobrze znów ją widzieć na opolskiej scenie), Katarzyna Osipuk, Leszek Malec, Karol Kossakowski i Jędrzej Wielecki (niewątpliwie aktor, który najlepiej na świecie udaje kormorana).