Rodzice, strajkujmy!

Myślę, że my, rodzice, też powinniśmy zastrajkować. Kwota 504 zł na osobę w rodzinie, aby otrzymać zasiłek rodzinny, nie wzrasta od 5 lat. Od tego czasu każdy dostał jakąś podwyżkę w pracy i co roku tysiące rodzin traci prawo do zasiłków. W tym roku do dochodu będzie wliczony zwrot z podatku za dzieci. W moim przypadku otrzymam zwrot 3420 zł, a stracę zasiłki na kwotę 3224 zł. Wychodzę więc praktycznie na zero. Kolejne tysiące rodzin nie dostaną zasiłków. A ile było gadania, jaka to będzie wspaniała ulga prorodzinna.

W tym kraju rodzina z dwójką dzieci nie jest w stanie dostać zasiłku, bo oboje rodzice musieliby w sumie zarobić 2016 zł netto. Ja mam troje dzieci i od września stracę prawo do zasiłków. Kwoty zasiłków też są śmieszne: 48 zł na dziecko do lat 5, 64 zł na dziecko od lat 5 do 18 i 80 zł na trzecie dziecko w rodzinie. Rocznie dostaję na dzieci tyle, ile rodzina zastępcza otrzymuje miesięcznie. Również na troje dzieci. Czy moje dzieci mają inne żołądki?
Kwota zasiłku wychowawczego to już całkowita kpina (400 zł miesięcznie). Musiałam do 6. miesiąca ciąży udowadniać, że nie jestem w ciąży, i brać nadgodziny, żeby odłożyć 2500 zł. Dzięki temu mogłam dokładać przez 5 miesięcy urlopu wychowawczego po 500 zł do budżetu domowego. Inaczej musielibyśmy się utrzymywać za 1600 zł w 5 osób (wypłata męża + wszystkie zasiłki).

Uważam, że rok siedzenia w domu z niemowlakiem to niezbędne minimum. Jak niby miałabym karmić dziecko piersią, skoro mam miesięcznie 14 dyżurów po 14 godzin z dojazdem. Możliwość pracy na pół etatu to też martwy przepis, bo na pełnym etacie zarabiam 1320 zł, na pół etatu - 660 zł. Lepiej już siedzieć w domu za te 400 zł jałmużny.