Krzyczą "idziemy po wasze dzieci!" Mamy to lekceważyć? - komentarz Jerzego Miki

Szli do starego, pięknego kościoła, którego mury pamiętają czasy średnich wieków. I znalazł się taki proboszcz, który widząc tłum ciągnący co niedziela, podjął się wielkiego dzieła. Oto w porozumieniu z wieloma osobami postanowił wznieść cztery kościoły na południu, na zachodzie, na wschodzie i nieco na północy. Ściany wylano z cementu produkowanego w Cementowni „Odra” więc wszystkie budowle mają podobny styl. Ksiądz Kubis wykonał wielką pracę. I tak od stu lat mamy w Opolu Katedrę, a na południu w Szczepanowicach kościół pod wezwaniem św. Józefa, na zachodzie Michała Archanioła, na wschodzie św. św. Piotra i Pawła i na północ w Gosławicach Wniebowzięcia Najświętszej Marii Panny.

Było to w czasach gdy stanął wielki gmach gimnazjum katolickiego a dzisiaj Liceum przy ul. Ozimskiej. 100 lat dużo i mało, co się zmieniło? Powstało jeszcze kilka kościołów. I mnóstwo nowych domów połączyło wsie w jedno wielkie Opole. Co jeszcze? Oto niektórzy ludzie uwierzyli, że religia jest przejawem kultury, taką nakładką na życie. Którą, można dowolnie kształtować, która zmarginalizowana nie będzie „przeszkadzać” w nowej koncepcji człowieka. Korzystając z kultury chrześcijańskiej wprowadzają odmienne zwyczaje.

Można byłoby to przeżyć, jak przetrwaliśmy autorytarystów, demokratów, komunistów, modernistów. Ale jak tu być obojętnym wobec lekarzy, którzy obcinają piersi młodym dziewczętom uwiedzionym ideą zmiany płci ? Jak powstrzymać zboczeńców wykrzykujących na ulicach: „idziemy po wasze dzieci”! To są powiązane sprawy. Nie wystarczy być neutralnym. Trzeba być wiernym wartościom aby one stały na straży, tworzyły porządek i poczucie bezpieczeństwa. W zaufaniu do przewidywalnych zachowań. Przewidywalnych, bo wynikłych z odniesienia do osobowego Boga Stwórcy.