Swoją oryginalną twórczość związał z Opolem w 1951 roku. Wniósł do teatru lalek niezwykłą wyobraźnię, nowy język plastyki scenicznej i głęboką refleksję na temat kondycji świata i człowieka drugiej połowy XX wieku.
To on wprowadził na opolską scenę twórczość Bolesława Leśmiana, robiąc symboliczny krok - od dydaktyki spod pióra Marii Kownackiej do metaforycznych obrazów poetyckiego teatru.
Dziełem życia Zygmunta Smandzika stał się "Ptak" (1975) - wielkie wydarzenie teatralne i plastyczne na skalę europejską, porażający siłą wyrazu poemat bez słów o marzeniach, ideach, wzlotach i klęskach europejskiej cywilizacji i ludzkiej wspólnoty.
Wizyjny teatr wyobraźni Smandzika znalazł indywidualny i liryczny wyraz w autorskim dyptyku "Szufladka" i "Szczęśliwy motyl" (1977), na który złożyły się obrazy wyciągnięte z ludzkiej pamięci jak z szuflady - z zachwytem, czułością, albo z egzystencjalnym smutkiem.
Jeszcze raz, już po latach na emigracji, wrócił w Opolu do swojego "teatru-kalejdoskopu" spektaklem "Sen" (1999), by znów zmierzyć się z tajemnicą ludzkiego losu.
Zygmunta Smandzika pasja poszukiwań sensu i nowego języka sztuki przyniosła opolskiemu teatrowi lalek artystyczny awans i wprowadziła jego zespół do polskiej elity w tej dziedzinie twórczości.
Dołącz do nas na Facebooku!
Publikujemy najciekawsze artykuły, wydarzenia i konkursy. Jesteśmy tam gdzie nasi czytelnicy!
Kontakt z redakcją
Byłeś świadkiem ważnego zdarzenia? Widziałeś coś interesującego? Zrobiłeś ciekawe zdjęcie lub wideo?
