Po co ulepszać zły system?

- Czy możliwe jest zlikwidowanie korupcji?
- Tak, ale najpierw należałoby zlikwidować demokrację. Bowiem doświadczenie podpowiada, że im bardziej kraj jest demokratyczny, tym więcej w nim przypadków korupcji.
- Dlaczego?
- Ponieważ demokracje są pod względem ekonomicznym mało wydajne. Charakterystyczne dla nich jest rozmycie zakresów odpowiedzialności za skutki podejmowanych decyzji, gdyż same decyzje podejmowane są nie przez konkretnych ludzi, lecz przez dość niejednoznacznie określone gremia. Typowe dla demokracji jest też bardzo ścisłe powiązanie polityki z ekonomią. A to stanowi naturalną pożywkę dla działalności różnego rodzaju aferzystów.
- Jak obalić demokrację?
- Istnieją różne sposoby. Skoro pan jednak pyta mnie, w jaki sposób pozbyć się garba korupcji, to proponuję pierwszy krok: właśnie likwidację demokracji. Proszę sobie przypomnieć, że w USA najmniej korupcji było w czasach, gdy system demokratyczny jeszcze nie zaczął niszczyć tego społeczeństwa. Dopiero później, gdy powstały rozbudowane agendy rządowe, nie od reguł wolnego rynku, lecz już od decyzji polityków zaczął zależeć rozwój gospodarczy i prosperity kraju.
- Może walkę z korupcją zaczynać nie od wywrócenia systemu politycznego, lecz od likwidacji koncesji, zezwoleń...
- Iluż to polityków z własnej woli zdecyduje się zacząć piłować gałąź, na której siedzi? Przecież w gąszczu najrozmaitszych przepisów, koncesji etc. najłatwiej prowadzi się ciemne interesy. Przypomnę, że po przewrocie generała Pinocheta w Chile korupcja praktycznie zniknęła. Dopiero gdy po jakimś czasie wprowadzono sztywny - więc nie rynkowy - kurs peso wobec dolara, korupcja natychmiast się odrodziła.
- Z drugiej strony, skoro korupcja pozwala na załatwienie konkretnych spraw, czy nie należałoby jej traktować jak skutecznego narzędzia?
- W złym systemie korupcja staje się rzeczywiście swego rodzaju smarem, który sprawia, że mechanizm działa. Ale po co konserwować i ulepszać zły system, skoro można sięgnąć po system dobry i sprawdzony?