Ulica Zamkowa w 1915 roku

Po siedzibie opolskich Piastów, która do roku 1929 mieściła się na wyspie Pasiece, obecnie pozostała jedynie wieża zwana Piastowską oraz nazwa ulicy. Ulica była najkrótszą drogą, jaka wiodła z miasta na zamek. Nazwa ulicy odnotowana została po raz pierwszy w dokumentach w 1459 roku, nazywała się wtedy Burggasse, czyli zaułek Zamkowy. Nazwa "ulica" (wówczas Strasse) wprowadzona została do obiegu dopiero w roku 1859. Ulica Zamkowa to jedna z niewielu ulic w mieście, która nosi pierwotną nazwę.

Widokówka przedstawia ją od strony wschodniej z widokiem na zamek. Z lewej strony widoczny jest fragment ówczesnego kościoła ewangelickiego. Kościół i klasztor franciszkanów w roku 1810 uległ sekularyzacji. W 1820 roku kościół przekazano gminie ewangelickiej, która posiadała go do 1945 roku. W 1946 roku klasztor i kościół pw. Świętej Trójcy przejęli ponownie franciszkanie. Franciszkanie minoryci sprowadzeni zostali do Opola w XIII wieku. W roku 1309 zbudowali oni kaplicę św. Anny, przeznaczoną na mauzoleum opolskich Piastów. W roku 1517 dobra minorytów po rozwiązaniu ich zakonu przez papieża Leona X otrzymali od księcia Jana Dobrego franciszkanie obserwanci.
Na zdjęciu widoczna jest kaplica Najświętszego Sakramentu, dawniej Chrztu Świętego, zbudowana przy północnej nawie kościoła na przełomie XVI/XVII wieku. W 1891 roku kaplica została przebudowana, dach namiotowy zastąpiono kopułą z latarnią. Do roku 1928 do kaplicy można było wejść z ulicy, od strony wschodniej (portal widoczny na zdjęciu).

Za kaplicą widać fragment narożnej, eklektycznej kamienicy zbudowanej w końcu XIX wieku na miejscu stojącego tu wcześniej domu z mansardowym dachem. Kamienica stanowiła własność Richarda Groe-gera, który prowadził handel i wyszynk piwa. Do roku 1928 dom przynależał do Stockstrasse (obecnie ul. Minorytów), od 1929 roku przypisany został do ulicy Zamkowej nr 1. Po roku 1945 popularny "Goldene Eins" został rozebrany. Obecnie w tym miejscu znajduje się skwer.
Dawniej ulicę zamykała brama zwana Zamkową. Była to jedna z pięciu bram miejskich. Brama stała przed mostem łączącym miasto z Pasieką. W roku 1800 brama została jako pierwsza z opolskich bram rozebrana.
Przedłużeniem ulicy jest most zamkowy, powszechnie nazywany "żółty". Opolskie mosty, zamiast swoich historycznych nazw, noszą obecnie nazwy pochodzące od koloru farby, którą użyto do ich pomalowania (np. zielony most zamiast most groszowy).
Po prawej stronie widoczna jest na pierwszym planie narożna kamienica zachodniej pierzei rynku zwana kamienicą książęcą. Następny, jednopiętrowy dom jest jedynym budynkiem (po tej stronie) przypisanym do ulicy Zamkowej. W tym czasie stanowił własność rodziny Friedländerów. Wcześniej w tym miejscu stała manufaktura skóry założona przez Marcusa Pinkusa w II połowie XVIII wieku. W 1833 roku w domu przy ul. Zamkowej 2 zamieszkał wraz z rodziną Marcus Friedländer, właściciel Browaru Zamkowego na Pasiece, producent likierów, wódek i win. Friedländerowie byli jedną z zamożniejszych rodzin w Opolu, umiejętne prowadzenie interesów przez potomków Marcusa ugruntowało ich pozycję. Wielu członków rodziny zajmowało się działalnością filantropijną, pracowało na rzecz miasta, udzielało się w gminie żydowskiej. Nasilenie antysemickich ekscesów w czasach rządów Hitlera spowodowało po roku 1938 wyjazd rodziny z Opola. Ich dom po 1945 roku stał się siedzibą archiwum.

Widoczna na widokówce gotycka Wieża Piastowska ma hełm pochodzący z czasów rozbudowy zamku. Nastąpiło to w latach 1904 -1906. Powstało wówczas nowe skrzydło zamkowe, poprzedni stożkowy hełm wieży zastąpiono drewnianym dachem pokrytym dachówką. Wieża w tej szacie przetrwała do 1931 roku.