"W relacjach z Niemcami nie ma nic za darmo". Komentarz Grzegorza Flerianowicza

W skrócie, czytamy tam o próbach zatrzymania lub spowolnienia przez duet Kohl-Gensher uzyskania niepodległości przez kraje Europy Środkowo-Wschodniej i niedopuszczenia do rozszerzenia NATO. Pierwsza myśl po lekturze tekstu jest jednoznaczna. Prorosyjska polityka Niemiec, tak widoczna w pierwszym okresie wojny na Ukrainie, nie jest wyjątkiem ale paradygmatem niemieckiej racji stanu, od którego nawet na milimetr nie odeszły ani rządy kanclerz Merkel ani Olafa Scholtza.

Jeśli zadowolilibyśmy się tą prawdziwą, lecz powierzchowna analizą, to może moglibyśmy poczuć się na chwilę lepiej, że po raz kolejny mieliśmy rację, ale umknęłyby nam o wiele ważniejsze rzeczy. Np. bezwzględny (prowadzący naszych sąsiadów już kilka razy na manowce) pragmatyzm i konsekwentna realizacja własnego interesu narodowego, a także umiejętne dostosowywanie się do realiów - jeśli te idą w innym niż zaplanowanym przez Niemców kierunku. Brak tu miejsca na jakąś przyjaźń i zrozumienie dla wyrywających się z sowieckich kleszczy państw, ale także wszechobecny u nas sentymentalizm, romantyczne porywy i miotanie się z kąta w kąt.

To ostatnie widać szczególnie w stosunku naszych polityków właśnie do Niemiec. Albo mamy obrzydliwy serwilizm, podporządkowanie się interesom niemieckim w zamian za kilkaset milionów euro i stanowiska w strukturach unijnych, albo walenie na rympał byle zaspokoić gusta najmniej intelektualnie wymagających wyborców (czytelnik sam dopasuje sobie pasujące opcje). Jaką lekcję wyciągną z tego pouczającego raportu politycy, to już ich sprawa. Dla nas, zwykłych ludzi, jeden wniosek - w relacjach między narodami nie ma nic za darmo, nic przypadkowego i nic na zawsze, i nic też nie powinno zamydlić nam oczu na tę odwieczną prawdę.