Święcenia kapłańskie przyjęli dzisiaj: ks. Paweł Chyla, ks. Daniel Jaszczyszyn, ks. Mateusz Kandzia, ks. Łukasz Kauf, ks. Michał Kowalski, ks. Michał Ludewicz, ks. Łukasz Michalik, ks. Mateusz Mytnik, ks. Jan Pander, ks. Marcin Patycki, ks. Kamil Sowada, ks. Łukasz Waligóra.
- Będziecie służyć Chrystusowi – Prorokowi, Kapłanowi, Królowi i Zbawicielowi – mówił w kazaniu ordynariusz opolski. - Obyście byli sługami mężnymi, wiernymi, zaangażowanymi. Być sługą Jezusa to znaczy być stale blisko Niego. Idźcie za nim stawiając swoje stopy w ślady Chrystusa. Dbajcie o to, by Duch w was mieszkał, dajcie się temu Duchowi prowadzić i żyjcie według Niego. Nie dajcie się unieść mocom ciemności. W życiu sługi Pańskiego nie może być przyzwolenia na siedem grzechów głównych: pychę, chciwość, nieczystość, zazdrość, nieumiarkowanie w jedzeniu i piciu, gniew i lenistwo.
Biskup Andrzej Czaja przypomniał, że zadaniem księdza jest iść do człowieka, także do tego, który się obwarował i patrzy niechętnym okiem. Za papieżem Franciszkiem zachęcał młodych księży, by szli do ludzi na peryferiach. - Nie bójcie się świata, nie bójcie się prześladowań – mówił.
Akt święceń poprzedziło przyrzeczenie przez kandydatów biskupowi czci i posłuszeństwa. Następnie odśpiewano litanię do Wszystkich Świętych, w jej trakcie kandydaci do kapłaństwa leżą krzyżem na posadzce katedry.
Święcenia dokonują się w ten sposób, iż każdy z diakonów klęka przed biskupem, a ten w milczeniu kładzie mu ręce na głowę. Milczenie towarzyszące temu gestowi podkreśla, że to sam Duch Święty konsekruje nowych kapłanów. Po włożeniu rąk na wszystkich dwunastu biskup odśpiewał modlitwę święceń.
Już wyświęceni kapłani ubrali – z pomocą swoich proboszczów – stuły i ornaty. Następnie zostali namaszczeni świętymi olejami. Biskup przekazał im także chleb, wino i wodę. Gest ten podkreśla, że odtąd mogą oni przewodniczyć Eucharystii.
- Przeżywam dziś naraz radość, poczucie odpowiedzialności i lęk. Radość, bo to wielki dzień. Ale też staję wobec wielkiego zobowiązania i odpowiedzialności, którą mi Pan Bóg przez posługę Kościoła powierza. Moje powołanie dojrzewało stopniowo poprzez kontakty z ludźmi, których spotkałem na swojej drodze – mówi ks. Łukasz Waligóra. - Konkretną decyzję podjąłem już po maturze. Życie kapłańskie to jednocześnie prowadzenie ludzi i bliska relacja z Panem Bogiem. To jest zadanie dla kapłana, by kontaktu z Bogiem nie tracił - także przez sakramenty, które będzie sprawował - i przez to był blisko ludzi.
Dołącz do nas na Facebooku!
Publikujemy najciekawsze artykuły, wydarzenia i konkursy. Jesteśmy tam gdzie nasi czytelnicy!
Kontakt z redakcją
Byłeś świadkiem ważnego zdarzenia? Widziałeś coś interesującego? Zrobiłeś ciekawe zdjęcie lub wideo?
