Opolscy seniorzy za pan brat z bankami

Pani Adela, którą spotykamy w Domu Dziennego Pobytu Magda-Maria w Opolu, choć sama przez lata zawodowo związana była z bankowością, dziś w banku ma jedynie konto, na które wpływa emerytura. Po tym, jak skradziono jej torebkę z kartą bankomatową, uznała, że kolejnej nie potrzebuje.

Jej koleżanka, Teresa - przeciwnie - ma i kartę bankomatową, i kredytową, którą nie boi się płacić w sklepach. - Ale zwykle używam jej w sklepach, które znam - przyznaje.
Ingryda Bożek, kierownik "Magdy-Marii", ocenia, że seniorzy dzielą się na dwie grupy, jeśli chodzi o podejście do banków i ich produktów: nadmiernie ufni, którzy ujawnią obcym nawet PIN do karty, i wyjątkowo nieufni, którzy wolą trzymać pieniądze w domu.

Narodowy Bank Polski rozpoczął właśnie akcję pod hasłem Akademia "Dostępne Finanse", w której chce przekonywać starsze osoby do powszechniejszego korzystania z usług finansowych.

- Zaczęliśmy od konferencji dla przedstawicieli organizacji, które skupiają seniorów w regionie. Zaproszeni na nią eksperci mówili np. o tym, co się dzieje, jeśli splajtuje bank, w którym ulokowaliśmy pieniądze - informuje Sławomir Kusz, rzecznik prasowy NBP w Opolu.

Tomasz Obal z Bankowego Funduszu Gwarancyjnego mówił, że od 2001 roku w Polsce nie było żadnej upadłości banku, a od 1995 r., od kiedy działa BFG, było ich 94 i w każdym przypadku klienci otrzymali pieniądze.

Z badań wynika, że w Polsce ok. jednej czwartej społeczeństwa nie korzysta z usług finansowych. Stawia nas to na jednej z ostatnich pozycji wśród państw UE. Konta bankowe ma około połowy Polaków.

Dlaczego NBP zależy na tym, żeby seniorzy zakładali konta i płacili kartami? - Leży to także w interesie państwa, bo zmniejsza się koszt obsługi tych osób, bo jest więcej pieniędzy w bankach, które mogą być przeznaczane na pożyczki, po trzecie - ograniczamy "szarą strefę" - wylicza Adam Tochmański z NBP