Jednym z najważniejszych zabytków w Pokoju jest kościół ewangelicki. Zorganizowani protestanci są w miejscowości od 1756 r., jednak początkowo wierni nie mieli świątyni, w której mogliby się spotykać. Ta powstała dzięki staraniom księżnej Zofii von Württemberg.
Budowa kościoła trwała 10 lat i zakończyła się w 1775 r., kiedy to odbyło się nabożeństwo w językach polskim i niemieckim. Miało po nim miejsce wielkie przyjęcie w pałacu, połączone z pokazem sztucznych ogni. Kościołowi nadano imię Zofii.
Pierwszym proboszczem był Johann Benjamin Regehly. W 1792 r. liczba wiernych wynosiła 645 osób, natomiast przed wybuchem II wojny światowej wzrosła do 1268 osób. Po wojnie liczba ewangelików systematycznie maleje. Dziś jest to już mniej niż 100 osób.
Obok kościoła znajduje się cmentarz. Jest zadbany, wciąż są na nim chowani ewangelicy. Znajduje się na nim m.in. neoklasyczny grobowiec nadleśniczego Heinricha von Burgsdorfa, który zmarł w 1806 r. Rzeźba z piaskowca przedstawia postać kobiety naturalnej wielkości, opierającej się o urnę. Wielu uważa ten grobowiec za najpiękniejszy na całym Górnym Śląsku. Warty odwiedzenia jest również grobowiec księżnej Amalii, matki księżnej Heleny zmarłej w 1847 r.
Kiedy ewangelicy mieli budowany kościoł, w Pokoju mieszkali również katolicy. Początkowo oni również nie mieli gdzie się modlić. Musieli jeździć na nabożeństwa do Bąkowic. Ich kościół powstał w 1796 r., a jej inicjatorem był pan Baumann, zarządca huty w Krogulnej. Świątynia nie była duża i znajdowała się między dzisiejszymi ul. Wolności i ul. Opolską. Pierwszym duszpasterzem był ks. Jakub Strohalm.
Błyskawicznie rosnąca liczba wiernych sprawiła, że katolicy zaczęli potrzebować większego kościoła. Chwilowym rozwiązaniem było dobudowanie wieży w 1845 r., jednak na dłuższą metę okazało się niewystarczające. Uroczysta konsekracja nowej świątyni w stylu barokowym miała miejsce w 1908 r. Stary kościół przekształcono na salę gimnastyczną i umieszczono tam towarzystwo katolickie.
W Pokoju przez 200 lat żyli również Żydzi. Synagogę wybudowano w 1864 r. miedzy zborem ewangelickim i szkołą. W 1938 r. została ona podpalona przez hitlerowskich bojówkarzy. Przed wojną wszystkich Żydów wywieziono w nieznanym kierunku. Po wojnie żaden z nich już nie wrócił.
CBŚP na Pomorzu zlikwidowało ogromną fabrykę „kryształu”
Dołącz do nas na Facebooku!
Publikujemy najciekawsze artykuły, wydarzenia i konkursy. Jesteśmy tam gdzie nasi czytelnicy!
Kontakt z redakcją
Byłeś świadkiem ważnego zdarzenia? Widziałeś coś interesującego? Zrobiłeś ciekawe zdjęcie lub wideo?
