Kamil Mokrzki: - Na kadrze byli Tkaczyk i Jaszka, więc łatwo nie było

Zagrałeś świetny mecz ze Stalą Mielec, a zespół zapewnił sobie co najmniej 10. miejsce i baraże.
Wygrał zespół, a ja po prostu poczułem, że mi wychodzi starałem się to wykorzystać i pomóc drużynie. W drugiej połowie już mnie rywale „wycięli”, więc podawałem do kolegów i grałem do koła. W końcówce już mogłem odpocząć, a to ważne, bo gramy właściwie w siódemkę i każdy potrzebuje trochę wytchnienia.

Bardzo dobrze zagrałeś też z Górnikiem i trzeba zapytać gdzie był Kamil Mokrzki w czasie meczu z Zagłębiem, który był kluczowy dla udziały w play offach.
Dobre pytanie. Nie wiem. Nie udało mi się pograć, miałem trochę problem ze zdrowiem i siedzi we mnie żal i niedosyt. To nawet nie chodzi o mnie, ale o cały zespół. Po meczu z Górnikiem powiedziałem, że tak mieliśmy zagrać z Zagłębiem Lubin i byłby spokój. Rzutem na taśmę chcieliśmy awans wywalczyć w Zabrzu i chyba brakło szczęścia, bo nie byliśmy zespołem gorszym. Gdyby się dało gralibyśmy w ćwierćfinale z Vive Kielce i wszyscy byliby zadowoleni. Nie wyszło i mobilizujemy się na mecze, które nas czekają.

Kadra Gwardii jest wąska choć są w niej juniorzy. Nie tylko w czasie meczu, ale także na treningach jest chyba ciężko.
Trenować atak i obronę, kiedy nie ma dwóch siódemek jest niezwykle trudno. Nie ma nawet po dwóch rozgrywających na pozycję i po raz pierwszy coś takiego przeżywam w ekstraklasie. Grając 60 minut można się zmęczyć i to jest bardzo niewygodne, ale na szczęście jest determinacja, rywali też los nie rozpieszcza, więc dajemy radę. Na ławce siedzi aż czterech bramkarzy i to mówi samo za siebie.

Przed wami przerwa w rozgrywkach, którą na jeden dzień przerwie wyjazd do Kielc na mecz pucharowy. To chyba dobre, bo będzie okazja złapać oddech i odpocząć.
Kto odpocznie ten odpocznie, bo ja zaraz jadę na zgrupowanie kadry B. Ale rzeczywiście gramy już od dłuższego czasu w okrojonym składzie, każdy jest zmęczony, są drobne urazy i „jedziemy” na tabletkach przeciwbólowych. Chcieliśmy awansować do play offów, więc nie było zmiłuj się. Nie udało się, ale wciąż mamy o co walczyć i musimy jeszcze trochę wytrzymać i dać z siebie wszystko.

Twoja forma wyraźnie poszła w górę. Coś się zmieniło?
Inaczej gra się kiedy jest większy luz, a ja tak po prawdzie nie mam się z kim zmienić. W efekcie mogę ryzykować, bo jak nie wyjdzie, to wyciągnę wnioski i się poprawię, mogę szukać gry z kolegami, ale nie wyląduję na ławce. Dziwne, ale prawdziwe. Wciąż mam taką samą mobilizację, daję z siebie sto procent, ale jest trochę inaczej.

Już jakiś czas temu padła opinia: Kamil Mokrzki podpora reprezentacji młodzieżowej i nadzieja polskiego szczypiorniaka. W kontekście twojego rozbratu z kadrą i powołania do seniorskiej reprezentacji B, można powiedzieć, że nadzieja umiera ostatnia?
Każdy chce być w kadrze i grać, ale to nie jest takie oczywiste, nawet jak się jest w niej. Kiedy byłem w młodzieżówce to była bardzo mocna grupa, a na mojej pozycji byli zawodnicy, którzy przez lata decydowali o obliczu drużyny: Tkaczyk, Jaszka, Rosiński. Nie miałem właściwie o czym marzyć i trzeba się z tym pogodzić. Poza tym mając 19 lat piłka ręczna była dla mnie sposobem na życie, inne było podeście do wszystkiego A teraz? Wydoroślałem, ręczna to mój zawód i gdybym wówczas tak myślał, to może wszystko potoczyłoby się inaczej.

Sił ubywa, mówisz o zmęczeniu, ale zawodnik jadąc na konsultacje kadry i mecze międzypaństwowe musi być gotowy na wysiłek i pełne zaangażowanie.
Jest trochę wolnego, okazja do spotkania z najbliższymi, głowa odpoczywa w trakcie świąt. Nie jest bowiem dobrze jak codziennie myśli się tylko o jednym. Nikt nie jest robotem, udało się odetchnąć i trzeba walczyć dalej. Na początek w pucharze z Vive, a potem pokazać się na kadrze. Oczywiście po powołaniu nie jedzie się na wakacje, ale to wyróżnienie i kolejny bodziec. Chętnie się więc zmęczę.

Potem przyjdą kluczowe mecze w Superlidze. Z Pogonią Szczecin walczycie o uniknięcie baraży i znów się trzeba będzie zmęczyć.
Łatwych meczów nie będzie, jak się rozluźnimy i pofolgujemy, to będą kłopoty. Stać nas na wygranie wszystkich spotkań i zajęcie 9. lokaty. To jest nasz cel i będziemy go realizować. Od początku sezonu robimy wszystko co możemy, nie daliśmy się różnym kłopotom. Trzeba więc skończyć sezon, tak by nie grać baraży.