Pierwsza opolska wytwórnia cementu portlandzkiego, znana jako „Portland Zementwerke”, została zbudowana w Opolu w rejonie dzisiejszej ulicy Struga. Budowę fabryki sfinansowali głównie przemysłowcy z Górnego Śląska Friedrich Wilhelm Grundmann oraz inny przedsiębiorca. Grundmann zapisał się w historii regionu jako jeden z najwybitniejszych pionierów industrializacji i urbanizacji na Górnym Śląsku. Już w pierwszym roku działalności najstarsza opolska cementownia wyprodukowała 900 ton cementu portlandzkiego.
Cementowe popiersie Junony wzorowane na marmurowym posągu stojącym w pałacu Villia Ludovisi w Rzymie (obecnie wystawione w Museo Nazionale Romano, Palazzo Altemps) powstało w 1857 roku w ramach promocji pierwszej, opolskiej cementowni Friedricha Grundmanna.
Betonową rzeźbę wykonano z nowatorskiego jak na owe czasy materiału budowlanego, opolskiego cementu. W 1867 roku została ona pokazywana na Paryskiej Wystawie Światowej w dziale materiałów budowlanych. Rzeźba Junony zrobiła na tej wystawie furorę i została uhonorowana nagrodą. Doceniono jej precyzję odwzorowania oryginału oraz jakość wykonania z trudnego materiału jakim jest cement.
Po powrocie w glorii i chwale z wystawy do Opola pomnik ustawiono w parku zamkowym przy głównej alei spacerowej, obok fontanny i mostku oraz strzeżonej przez dwa ogromne jelenie groty stalaktytowej. W 1928 roku pomnik przeniesiono do parku na Pasiece, gdzie przez długie lata umilał spacery mieszkańcom Opola. Pomnik stał się symbolem Opola oraz opolskiego cementu. W styczniu 1945 po zajęciu miasta przez Wojska Rosyjskie w niewyjaśnionych okolicznościach popiersie Junony zniknęło z postumentu.
Dopiero przy okazji jubileuszu 800-lecia Opola powstała idea odtworzenia słynnej opolskiej przedwojennej cementowej rzeźby Junony. Patronat na tym projektem objął Prezes Zarządu Cementowni „ODRA” S.A. Wojciech Putra.
Dla zapewnienia poziomu wykonania rzeźba powstała pod nadzorem artystycznym prof. Mariana Molendy kierującego pracownią rzeźby w Instytucie Sztuki Uniwersytetu Opolskiego. Prace rzeźbiarskie w glinie zostały wykonywana przez studentów Instytutu Sztuki Ewę Dębicką i Bartosza Mazika jako praca dyplomowa. W pierwszym etapie model rzeźby wykonano z gliny, następnie pokryto go gipsem dla uzyskania formy negatywowej. Gdy negatyw gipsowy zastygł, a gips stał się twardy, rozebrano tę strukturę w celu wyjęcia z wnętrza modelu glinianego. Powstałą formę negatywową uzbrojono prętami stalowymi i wylano betonem o specjalnej recepturze. Po 14 dniach schnięcia rozformowano odlew i przeprowadzono końcowe zabiegi konserwujące. Efekty pracy możemy podziwiać w parku na Pasiece.
Cementownia ODRA od wielu lat współpracuje z opolskimi uczelniami, na poziomie dydaktyczno-naukowym. W przypadku pomnika Junony jest to wspólny wkład w ratowanie bogatej historii Ziemi Opolskiej, nieodłącznie związanej z przemysłem cementowym.
*Rzymska bogini Junona - uchodziła za opiekunkę dziewcząt, kobiet, porodów, małżeństw i całych rodzin, choć początkowo widziano w niej personifikację cyklu księżycowego. Jej święto (tzw. Matronalia) w starożytnym Rzymie przypadało na 1 marca, kiedy to kobiety składały jej ofiary. Data ta upamiętniała najprawdopodobniej dzień narodzin Marsa – syna Junony, a przy okazji wszystkich kobiet-rodzicielek. W antyku wierzono, że gdy na świat przychodziła dziewczynka, wraz z nią rodziła się także jej Junona, a więc duchowa opiekunka, towarzysząca jej przez całe życie niczym anioł stróż.
*Źródło: https://www.bta-czasopismo.pl/wp-content/uploads/2019/05/64_Popiersie-bogini-Junony.pdf
CBŚP na Pomorzu zlikwidowało ogromną fabrykę „kryształu”
Dołącz do nas na Facebooku!
Publikujemy najciekawsze artykuły, wydarzenia i konkursy. Jesteśmy tam gdzie nasi czytelnicy!
Kontakt z redakcją
Byłeś świadkiem ważnego zdarzenia? Widziałeś coś interesującego? Zrobiłeś ciekawe zdjęcie lub wideo?
