Rządy Jolanty Barskiej. Nie jest źle, ale obwodnicy brak

Kiedy dwa lata temu Jolanta Barska po raz drugi z rzędu zasiadła w fotelu burmistrza Nysy, w planach miała sprzedaż i zagospodarowanie nyskiego rynku, budowę hali sportowej, poszerzenie podstrefy ekonomicznej, remont tamy i jeziora oraz budowę obwodnicy miasta. Spora cześć programu faktycznie została zrealizowana, ale kilka spraw pozostało niezałatwionych.

Mimo wielu zabiegów, wizyt w Warszawie, monitów, protestów, blokad, petycji i apeli nie udało się na przykład przyspieszyć budowy obwodnicy, a tym samym rozładować nieco zakorkowanego do granic możliwości miasta.

Na niczym spełzła również budowa kompleksu sportowego przy stadionie Polonii, mimo że projekt inwestycji jest praktycznie gotowy.

Nie wyszło również nic ze sprzedaży i zagospodarowania rynku, chociaż w tym właśnie temacie burmistrz Barska wydawała się być najbardziej konsekwentna. Nie zrezygnowała ze swoich zamierzeń nawet w obliczu podwójnego referendum - najpierw w sprawie rynku a później w kwestii odwołania jej ze stanowiska burmistrza.

Wszystkie wysiłki w tym kierunku poszły jednak póki co na marne, bo pomimo podjęcia przez radnych stosownej uchwały, do dziś tym skrawkiem ziemi nikt na poważnie się nie zainteresował.

Oprotestowywany, i to w dodatku skutecznie, był jednak nie tylko pomysł sprzedaży działek w rynku, ale również kilka innych. Chociażby zamiar ulokowania na terenie stadionu Stali galerii handlowej.

Natomiast cześć planów dotyczących reorganizacji oświaty legła w gruzach, ale z innego powodu. W przypadku zamiaru likwidacji Gimnazjum nr 3 w Nysie burmistrz wprawdzie przeforsowała projekt i został on przyjęty przez radę, jednak na nic się to zdało, gdyż wojewoda uchwałę uchylił. A afera wokół gimnazjalnej trójki skończyła się kolejną próbą odwołania Barskiej ze stanowiska.

Konsekwencji zabrakło burmistrz również w temacie przeniesienia Szkoły Podstawowej nr 5 oraz SP 10 w Nysie do budynku Gimnazjum nr 2.

Barska zresztą sama przyznaje, że zbyt dużo rozmawia i konsultuje. W efekcie głos ludu bierze górę, a ona sama wycofuje się pod presją ze swoich pierwotnych planów.
Co nie znaczy jednak, że stawiając na społeczeństwo obywatelskie, w którym każdy ma głos, burmistrz Nysy nie ma racji. Dzięki temu między innymi przy gminnej radzie miejskiej utworzona została Rada Seniorów oraz Młodzieżowa Rada Miejska.

Popularności nie przysporzyło za to pani burmistrz podniesienie opłaty targowej za handel w śródmieściu z 2 zł na 50 zł za metr kwadratowy, w efekcie czego gros kupców zwinęło swój interes i wyklinając pod nosem przeniosło się w inne miejsca.

Do bezsprzecznych zalet będącej na półmetku kadencji burmistrz Nysy leży bez wątpienia fakt, iż z łatwością i bardzo skutecznie sięga po unijne fundusze, realizując dzięki nim kolejne inwestycje. Za takie pieniądze wyremontowała popadającą już w ruinę nyską wieżę ciśnień, wieżę Wrocławską, a wcześniej zabytkowe fortyfikacje.

Do udanych, chociaż nie od początku akceptowanych inwestycji, zaliczyć można także remont ulicy Zamkniętej w nyskim rynku, adaptację budynku przy ul. Prusa na potrzeby OPS lub chociażby powstanie kilku nowych boisk sportowych na terenie miasta. Warto pochwalić także odnowiony tabor autobusowy i dobrze funkcjonujący Miejski Zakład Komunikacji oraz nowoczesne, proekologiczne inwestycje w gminnych spółkach.

Chylić czoła wypada również w kwestii zagospodarowania całej podstrefy ekonomicznej przy ul. Duboisa oraz obiecanego dwa lata temu poszerzenia jej o nowe tereny inwestycyjne, do jakich bez wątpienia zaliczyć można Regionalny Park Przemysłowy, który powstał pomiędzy Radzikowicami a Goświnowicami.