Sakrament dla uczniów "13"

Ośmiorgu uczniom Zespołu Szkół Specjalnych bierzmowania udzielił ordynariusz opolski, biskup Andrzej Czaja.

- Nasi uczniowie zwykle bardzo chcą być w tym dniu ze swymi pełnosprawnymi kolegami i bierzmowanie przyjmują zawsze razem z całą parafią, na terenie której jest nasza szkoła - mówi Łucja Baron-Świerc, która przygotowywała kandydatów podczas szkolnej katechezy.

- To im daje poczucie wspólnoty ze swoimi rówieśnikami. Nawet jak czasem na co dzień, ktoś się z nich podśmiewa, że to ci z "trzynastki", to przecież w kościele przed biskupem stają na równi ze wszystkimi. I tamto traci na znaczeniu.

- Przygotowanie osób niepełnosprawnych - podobnie jak wszystkich gimnazjalistów - jest rozłożone na trzy lata - relacjonuje nauczycielka religii. - Ale zainteresowanie bierzmowaniem największe jest w trzeciej klasie. Zwykle już we wrześniu, na początku roku szkolnego, uczniowie i rodzice dopytują o termin bierzmowania.

Dla tych rodzin, które na co dzień utrzymują kontakt z Kościołem to wciąż ważne wydarzenie. Ale nie zmuszamy nikogo. Kilkoro uczniów wolało przyjąć ten sakrament w swoich rodzinnych parafiach. Pięcioro nie było zainteresowanych i to, oczywiście, także szanujemy.

Kto chce, uczestniczy w katedrze z innymi gimnazjalistami w próbach i przyjmuje sakrament tutaj. - To jest ważne dla nich doświadczenie, że sakramenty są dostępne dla wszystkich i niepełnosprawność nikomu drogi do ich przyjęcia nie powinna zamykać - podkreśla Łucja Baron-Świerc.

Katechetka przyznaje, że wymogi poprzedzające dopuszczenie do bierzmowania dla uczniów niepełnosprawnych intelektualnie trzeba nieco obniżyć w stosunku do ich zdrowych kolegów.

Nie oznacza to jednak zupełnego braku wymagań. Wszyscy zdają egzamin i wykazują się - jak na swoje możliwości - niezbędną wiedzą. Kandydat musi umieć się przeżegnać, znać podstawowe modlitwy, w tym niełatwe do zapamiętania i zrozumienia dla nich "Wierzę w Boga".

Powinien mieć także podstawową wiedzę katechizmową: znać przykazania Boże i kościelne, prawdy wiary, sakramenty, orientować się w przebiegu roku kościelnego. Przy czym nacisk kładzie się nie tylko i nie tyle na "wykucie" tej wiedzy, ile na jej zrozumienie i zastosowanie w życiu.

- Nasi uczniowie włączają się w zorganizowanie tej uroczystości. Sami w swoich parafiach proszą proboszczów o świadectwo chrztu i zgodę na bierzmowanie w katedrze - dodaje pani Łucja. - Sami wybierają także imię i świadka sakramentu. W czasie przygotowań już jesienią wyjeżdżamy na jeden czy dwa dni skupienia na Jasną Górę albo na Górę św. Anny.

Jest okazja do wspólnej modlitwy, do pośpiewania, udziału w mszy św. i pójścia do spowiedzi. A przy okazji staramy się zawsze coś zwiedzić. Program takiego wyjazdu to trochę religii, trochę historii i trochę odpoczynku.

Do poprzedzającej bierzmowanie spowiedzi kandydaci z "trzynastki" przygotowywali się wspólnie pod kierunkiem katechetki. Wspólnie też poszli do katedry. Dyżurujący w konfesjonale ksiądz z Wydziału Teologicznego UO wyspowiadał wszystkich.

Katechetka podkreśla, że bierzmowanie jest także przeżyciem kulturowym. Kandydaci są zawsze nienagannie ubrani, uczesani, czują się w tym dniu ważni i to ich bardzo dowartościowuje.

- Z innymi uczniami różnie to bywa - śmieje się pani Łucja. - Nasi zawsze nie tylko prezentują się pięknie, ale i potrafią się w kościele zachować. Rodzice bardzo o to dbają. Zresztą rodziny przychodzą z nimi. Zwykle pamiętają o jakimś bukieciku czy symbolicznym prezencie dla dzieci. I to dla wszystkich wielka radość.