Ulica Krakowska w 1913 roku

Hotel uległ zniszczeniu w 1945 roku. W jego miejscu zbudowano nowy dom mieszkalny, w parterze domu mieszczą się sklep Renifer i Jubiler. Z prawej strony widać budynek postawiony w połowie XIX wieku dla starostwa ziemskiego. Ten budynek nie uległ zniszczeniu. Po wojnie mieściła się w nim rada powiatowa, obecnie budynek zajmują bank i sklepy.
Ulica Krakowska to jedna z głównych ulic Opola. Rozciąga się pomiędzy rynkiem a dworcem głównym. Jest częścią dawnego szlaku handlowego prowadzącego z Kijowa przez Kraków, Opole, Wrocław na zachód Europy. Przy trakcie tym, w miejscu północnej części dzisiejszego rynku powstał plac targowy, który po dokonaniu lokacji Opola przez księcia Kazimierza I między 1211 a 1217 rokiem pozostał wraz z odcinkiem traktu w obrębie miasta. Odcinek ten stał się jedną z ulic Opola, który nazwano zaułkiem Bytomskim. Ulica prowadziła od bramy Bytomskiej do rynku (obecnie fragment ul. Krakowskiej od ul. Zwierzynieckiej do rynku). Nazwa zaułka i bramy odnotowana została w 1452 roku. Droga poza bramą nosiła nazwę Traktu Bytomskiego.

W XVIII wieku zaułek Bytomski (Beuthenischegasse) przemianowano na zaułek Groszowicki (Groschowitzergasse). Nową nazwę przyjęły także brama i przedmieście. Jedynie droga poza bramą Groszowicką pozostała Traktem Bytomskim.
Ustanowienie Opola w 1816 roku stolicą rejencji opolskiej przyniosło wiele zmian. Miasto starano się zmienić w nowoczesną, wielkomiejską aglomerację. Proces ten rozpoczęto od burzenia okalających miasto murów i rozbiórki bram miejskich. W roku 1822 wyburzono bramę Groszowicką, dawne przedmieście Groszowickie włączono do miasta. Teren przedmieścia stał się doskonałym terenem pod budowę niezbędnych gmachów użyteczności publicznej.
W roku 1842 magistrat uchwalił nowe nazwy ulic, wprowadzając jednocześnie zamiast określenia zaułek czy uliczka nazwę ulica. Od tego momentu zaułek Groszowicki nazywano ulicą Krakowską (Krakauerstrasse), a dawny Trakt Bytomski, który stał się jedną z ulic Opola, nazwano Krakowskim Przedmieściem (Krakauer Vorstadt).
W końcu XIX wieku połączono na stałe ulicę Krakowską z Krakowskim Przedmieściem jedną wspólną nazwą "ulica Krakowska". Mieszkańcy Opola rozróżniali jednak te dwa odcinki, określając dawną ulicę Krakowską mianem "mała ulica Krakowska", natomiast nowy odcinek ulicy nazywali "duża ulica Krakowska".

W drugiej połowie XIX wieku ulica Krakowska stała się reprezentacyjną ulicą Opola. Tu stały okazałe gmachy administracji państwowej: gmach rejencji opolskiej, gmach Królewskiego Sądu Powiatowego, gmach Urzędu Ziemskiego, gmach Naddyrekcji Cesarskiej Poczty, gmach Inspektoratu Kolejowego.
Bliskość dworca kolejowego sprawiła, że zbudowano tu w XIX wieku trzy hotele: hotel "Krug" przy ul. Krakowskiej 57 (obecnie w tym miejscu stoi hotel Mercure), hotel "Deutsches Haus" przy Krakowskiej 40 i hotel "Form" przy Krakowskiej 24. Ten ostatni pełnił rolę lokalu kulturalno-rozrywkowego. W jego reprezentacyjnej sali odbywały się koncerty, przedstawienia teatralne, bale i rauty. W okresie międzywojennym w hotelu otworzono kino "Kammer- Lichtspiele", które przemianowano następnie na "Ufa - Theater".

Przy ul. Krakowskiej mieściły się eleganckie sklepy, kawiarnie i restauracje. Tu, przy ul. Krakowskiej 34 miał swoje atelier do 1935 roku Max Glauer, fotograf światowego formatu, odznaczany i nagradzany za swoje prace na wystawach organizowanych w Europie i w Ameryce.
Okres międzywojenny niewiele zmienił w wyglądzie ulicy. Zmieniła się jednak jej nazwa. W 1933 roku Krakowska była ulicą Helmutha Brücknera. W 1935 roku wyłączono z niej odcinek między dzisiejszą ulicą Zwierzyniecką a ul. Ozimską i połączono z placem Annogórskim, który obecnie nazywa się pl. Wolności, dzieląc ponownie ul. Krakowską na dwie części. W 1937 roku ponownie uległa zmianie jej nazwa. Od tej pory aż do 1945 roku ulica nazywana była ulicą Hindenburga.
Po wojnie powróciła na krótko nazwa "ul. Krakowska". W 1953 roku przemianowano ją na ul. Józefa Stalina. Polityczna odwilż pozwoliła na przywrócenie w 1957 roku dawnej nazwy "ul. Krakowska".
Ulica Krakowska początku XXI wieku w niewielkim stopniu przypomina ulicę z roku 1913 roku. Po 1945 roku jej zabudowa uległa zasadniczej zmianie. Wiele budynków rozebrano, stawiając w ich miejsce budynki pozbawione wyrazu. Po dawnym hotelu Form pozostał skwer, gdzie w 1970 roku odsłonięto pomnik "opolskiej Nike" Jana Borowczaka. Miejsce dawnego sądu przeznaczono na budynek mieszkalny ze sklepem, który nosi nazwę "Delikatesy" (sądząc obecnie po wyposażeniu i sprzedawanym asortymencie nazwa pozostała chyba z przyzwyczajenia).