W kwaterze III, rząd II, miejsce 36 cmentarza komunalnego w Głuchołazach jest skromny, zaniedbany grób z niezwykłą metalową tabliczką. Napis jest zdawkowy, jakby jego autorowi zabrakło miejsca na życiorys zmarłego: Józef Turkiewicz ps. Leszek Rawicz, WP, Oświęcim 80 688, harcmistrz. Człowiek, który tam spoczywa, umarł w wieku 32 lat. Przyjechał do Głuchołaz i został tu na zawsze.
- 35 lat temu otworzyłem próbę na harcmistrza i dostałem zadanie: znaleźć informacje o Józefie Turkiewiczu - opowiada Dariusz Korytkowski, harcerz, były komendant hufca ZHP w Głuchołazach. - Napisałem wtedy do Muzeum Obozu Koncentracyjnego w Oświęcimiu z prośbą o informacje i przysłali mi dokumenty.
30 lat temu głuchołascy harcerze opiekowali się czterema grobami z okresu wojny i z lat powojennych. Grobem harcmistrza Turkiewicza, grobem nieznanej harcerki, grobem kaprala Józefa Dudka i grobem więźniów Oświęcimia, ofiar tzw. Marszy Śmierci. Dziś już hufiec w Głuchołazach nie istnieje, rozwiązała się większość drużyn. Działa już tylko 8 Drużyna Harcerska Mohikanie.
- Widać, że nikt się tym grobem nie opiekuje. Tylko byli harcerze zostawiają tu lampki - mówi Dariusz Korytkowski.
To on wyszedł z inicjatywą zabezpieczenia grobu przed ewentualną likwidacją. W pomoc zaangażował się miłośnik lokalnej historii Piotr Chrobak i drużynowa głuchołaskich harcerzy Alicja Dec. Harcerze są gotowi opiekować się grobem, ale nie stać ich na jego konserwację.
- Poszukamy pieniędzy na przeprowadzenie remontu tego grobu. Gmina jest gotowa dołożyć się do tych prac - zapowiada burmistrz Głuchołaz Paweł Szymkowicz.
Z dokumentów przekazanych 35 lat temu przez Muzeum w Oświęcimiu wynika, że Józef Turkiewicz pochodził ze Lwowa. Był oficerem rezerwy. W czasie okupacji działał w konspiracji pod pseudonimem Leszek Rawicz. Został aresztowany przez Niemców i trafił do obozu koncentracyjnego Auschwitz - Birkenau. Gestapo aresztowało go 3 sierpnia 1942 roku. Po brutalnym śledztwie 5 grudnia trafił do obozy w Auschwitz. W marcu 1943 przewieziono go do obozu Flosenburg, a potem do Sachsenhausen. W maju 1945 roku uciekł z transportu ewakuacyjnego, powrócił do Polski i odnalazł swoich rodziców. Zamieszkał razem z nimi w Bytomiu. Z powodu wycieńczenia organizmu zapadł na gruźlicę, leczył się w sanatorium w Głuchołazach i zmarł tu 23 marca 1949 roku.
Według aktu zgonu miał tylko rodziców, to prawdopodobnie oni zaraz po śmierci ufundowali tablicę pamiątkową na jego grobie.
Wyniki pierwszej tury wyborów we Francji
Dołącz do nas na Facebooku!
Publikujemy najciekawsze artykuły, wydarzenia i konkursy. Jesteśmy tam gdzie nasi czytelnicy!
Kontakt z redakcją
Byłeś świadkiem ważnego zdarzenia? Widziałeś coś interesującego? Zrobiłeś ciekawe zdjęcie lub wideo?
