Licealiści z Trójki na własnej skórze przekonali się, jak to jest być... seniorem

Zajęcia zorganizowane zostały przez Fundację „W rozwoju”, dzięki projektowi „Senior w rozwoju, czyli przygotowanie do starości”. Zajęcia odbyły się w ramach współpracy Agnieszki Bąkowskiej - wykładowczyni Instytutu Nauk Pedagogicznych Uniwersytetu Opolskiego oraz Magdaleny Bury, prezeski Fundacji „W rozwoju”.

Symulator starości powstał, aby umożliwić odczucia codziennego funkcjonowania seniora. Dzięki urządzeniu każda osoba może przekonać się czym jest starość i jak trudno z nią żyć. Wystarczy zaledwie kilka minut, by poczuć na własnej skórze jak to jest być w skórze 70- latka. Naturalną rzeczą u każdego człowieka jest stopniowe ograniczanie, a nawet zanikanie zdolności fizycznych. Symulator starości pokazuje ograniczenia osób starszych, obrazując jak trudne jest codzienne życie i wykonywanie podstawowych czynności. Celem używania symulatora jest doświadczenie ograniczeń w funkcjonowaniu seniorów. Symulacja powoduje zrozumienie starszych ludzi, kształtuje postawę niosącą pomoc oraz szacunek.

Symulator starości wywołuje odczucie nagłego przypływu lat, symulując statystyczny wiek 70 -letniego seniora. Wbrew wyobrażeniom korzystanie z niego nie jest przyjemne i wywołuję refleksję. Uczestnicy po skorzystaniu z symulatora czują smutek, zamyślenie, zaskoczenie, niedowierzanie i ulgę z zakończenia symulacji. Stan ten wywoływany jest brakiem świadomości i zrozumienia dla codziennych trudów życia osób starszych. Symulacja ma wywoływać emocje wśród uczestników, dawać przedsmak starości, uwrażliwiać na problemy i potrzeby seniorów oraz budzić empatię w kontaktach z nimi. Uczestnicy eksperymentu są zgodni co do użyteczności symulatora, twierdząc, że każdy człowiek powinien z niego skorzystać.