Pracując za granicą, nie tracisz

Zgodnie treścią art. 86 ust. 1 ustawy o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy (tekst jedn. Dz. U z 2015 r., poz. 149), udokumentowane okresy zatrudnienia, przebyte za granicą u pracodawcy zagranicznego, są zaliczane do okresów pracy w Polsce w zakresie uprawnień pracowniczych. Uznanie stażu pracy za granicą jest istotne ze względu na uprawnienia pracownicze - np. prawo do urlopu wychowawczego, wymiar urlopu wypoczynkowego, wysokość dodatku stażowego, prawo do nagrody jubileuszowej - przy których uwzględnia się okresy zatrudnienia u wszystkich pracodawców. Treść art. 86 ustawy o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy została zmieniona od 1 lutego 2009 r. ustawą z 19 grudnia 2008 r. (Dz. U z 2009 r. nr 6, poz. 33). Po tej zmianie do uprawnień pracowniczych zalicza się każda zagraniczna praca, niezależnie od:

- kraju, w którym była wykonywana,

- potwierdzenia przez pracownika opłacania składek na Fundusz Pracy,

- obywatelstwa pracownika.

Zatrudniony ma obowiązek udokumentować okresy zatrudnienia za granicą. Do stażu pracy zalicza się przy tym wszelkie okresy pracy za granicą, w tym te, które miały miejsce przed wejściem w życie nowelizacji przepisów, czyli przed 1 lutego 2009 r. Takie stanowisko prezentuje również Ministerstwo Pracy i Polityki Społecznej . Zdaniem Ministerstwa, wynika to wprost ze zmienionego art. 86 ustawy o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy. Okresy zatrudnienia można poświadczyć różnego rodzaju dokumentami, nie tylko za pomocą świadectwa pracy. Do udokumentowania pracy poza krajem mogą więc posłużyć zaświadczenia wydane przez zagranicznego pracodawcę lub odpowiedni organ publiczny, umowa o pracę, odcinki wypłat wynagrodzenia, zaświadczenie o ubezpieczeniu społecznym z tytułu zatrudnienia czy referencje.

Jeśli pracodawca nie zaliczy okresu pracy mimo przedstawienia zaświadczenia lub innych dowodów potwierdzających zatrudnienie, to powinien się liczyć z tym, że pracownik może wystąpić przeciwko niemu na drogę sądową. Jedynie Sąd władny jest do uznania roszczeń pracowniczych w kwestii zaliczenia nie wymienionych okresów pracy stażu pracy, od którego zależą uprawnienia pracownicze.